PHILIDOR III VOOR HET EERST AAN KOP!

Door Siegbert de Jong

Iedereen heeft het natuurlijk al lang gelezen: Philidor 3 heeft na winst op Emmeloord de koppositie van hetzelfde Emmeloord overgenomen. Zelfs de bestuursmededelingen van deze week waren al helemaal up-to-date. Zo was de stand aan het begin van de wedstrijd:

Emmeloord  8          20,5
Philidor 3      7          19

Emmeloord was verzwakt door het gemis van Johan ten Napel, zodat het ratingverschil tijdens de wedstrijd minimaal was. Toch weten zij altijd een sterk team op de been te brengen waartegen wij in het verleden dikwijls in het stof hebben moeten bijten.

Het zag er echter al vroeg erg goed uit in het Emmeloorder kerkgebouw waar de wedstrijd plaatsvond. Aan het tweede bord vergaloppeerde Hettes tegenstander zich al snel na de opening afschuwelijk, waardoor hij met een verschrikkelijke stelling bleef zitten. De winst was toen niet erg moeilijk meer. Dik moest het opnemen tegen de invaller aan Emmeloorder kant. Ik dacht dat hij slecht uit de opening kwam (de ruilvariant van het Koningsindisch), maar toen zijn tegenstander kwaliteitswinst overzag, was het niet moeilijk meer. Zijn tegenstander liet zijn fout vergezeld gaan met een remiseaanbod, maar toen hij zag dat zijn fout zou leiden tot kwaliteitsverlies, verontschuldigde hij zich netjes. Dik vroeg na afloop of ik in het verslag wilde vermelden dat hij en Hette dit jaar voor het eerst sinds maar liefst ong. 40 jaar in hetzelfde team zitten. Zij zijn ook al minstens zo lang lid van onze vereniging, maar hadden door allerlei omstandigheden al die tijd nooit meer samen in hetzelfde team gezeten. Het geeft niet alleen aan dat zij allebeide al heel lang lid zijn van onze vereniging, maar ook dat ze qua leeftijd de zestig al lang gepasseerd zijn.

Het was trouwens ook de avond van de gambieten. Aan het bord van Gerard werd tot mijn verbazing zowaar het Lettisch gambiet van stal gehaald door de Emmeloorder. Het liep aanvankelijk gesmeerd bij hem: mooie compensatie in de vorm van kansen op koningsaanval. Precies wat een gambietspeler wil natuurlijk. De aanval leverde hem pionwinst en winst van de kwaliteit op. Of zwart later nu zelf afwikkelde naar een eindspel van K+T tegen K+T+ a- en h-pion of dat dit aan Gerard zelf te danken was, weet ik niet, maar Gerard hield dit eindspel in ieder geval keurig remise. Bij Erik Kruit kwam het Koningsgambiet op het bord, maar dat was voor ons natuurlijk geen verrassing.

Mijn tegenstander maakte van de ruilvariant van het Frans een pionoffervariant. Oene speelt dat ook wel eens in een vergelijkbare stelling. Bij mij ging het iets anders. Zoals mijn boek aangeeft: “9. 0-0 leads to a bad version of the Milner-Barry Gambit.” Ik kwam zodoende een pion voor, later twee. Toen ik ook nog een derde pion snoepte, kreeg wit nog behoorlijk wat compensatie. Ik had dit beter niet kunnen toelaten. Gelukkig overzag wit op de 30ste zet stukverlies.

Invaller Erik van der Lee – mijn dank nog voor het willen invallen in een uitwedstrijd naar Emmeloord – maakte ook iets speciaals mee. Hij kreeg een dubbel dame-eindspel op het bord, iets wat een schaker in zijn schaakcarrière natuurlijk maar zelden meemaakt. Ik kan het mij in mijn carrière tenminste niet herinneren. Toen één stel dames werd geruild, liet Erik helaas eeuwig schaak toe. Egbert verloor als enige. Hij was aanvankelijk goed uit de drakenvariant gekomen, die door zijn tegenstander bijzonder rustig, dus zonder h4 en g4, werd behandeld. Niets aan de hand dus, totdat Egbert toeliet dat wit op e7 kon slaan. Catharinus deed het deze keer beter tegen Koffeman, van wie hij in de bekerwedstrijd en vorig jaar in de competitie nog had verloren, en speelde keurig remise.

Winst op Mid Fryslân op 7 maart en, afhankelijk van de wedstrijd DTK-Emmeloord drie dagen later, winst op Westergoo in de laatste gemeenschappelijke ronde op 8 april is nu genoeg. Het ziet er goed uit en het moet ook zeker kunnen, maar het moet natuurlijk nog wel gebeuren.