NIPT VERLIES IN DAMWOUDE

Door Siem van Eijk

22 december toog het vierde naar Damwoude om te schaken tegen Schaakwoude III. Het werd me het avondje wel.  De avond viel tussen Sinterklaas en de Kerst. Twee keer pakjesavond. Nou de spelers van het vierde waren nog “in the mood.” Zo'n sociaal team heb ik nog zelden meegemaakt. Zo ongeveer na een half uur spelen: Erik gaf pardoes zijn dame weg. Hij had er nota bene maar eentje. Maar toch... Net van de schrik bekomen liet Leo zich een paard ontfutselen, stond Pieter Ploeger drie pionnen achter en had Siem een knol van een zet gedaan, die een in hogere zin een verloren stelling opleverde. Abe stond een kwaliteit tegen een pion achter. Ook Sake stond een pion achter, maar hij had voldoende compensatie.

Mijn haren zijn al grijs, maar anders waren ze het spontaan geworden. Hoe ging dit aflopen? Werd het een gigantische afgang?

Wat gebeurde er:
Erik gaf op, Leo gaf op. Pieter Ploeger kreeg een geschenk terug. Een volle toren. En won.
Siem was er eens goed voor gaan zitten en wist met kunst en vliegwerk remise te maken.
Abe gaf op. Sake wist op een prachtige manier het punt boven water te krijgen.

Kees was deze avond spelbreker. Gaf niets weg en speelde een mooie en goede partij. Een fijn punt. Toen was het 3,5 – 3,5. Pieter Hoekstra was nog bezig. Gezien zijn stelling, dacht ik, dat ik de winnende remise had gescoord. Een ingewikkelde stelling.  Pieter had een stuk geofferd en had daar drie pionnen voor terug gekregen. Hij had nog 23 minuten en zijn tegenstandster nog 1 minuut en 33 seconden. En toen: toen begon Pieter te denken. Maar ja dat deed “de overkant” natuurlijk ook. We hielden onze harten vast en die hadden deze avond al heel wat meegemaakt. En eigenlijk gebeurde er, waar ik al bang voor was. Pieter was Sinterklaas en Kerstman tegelijk. Hij begon verkeerde zetten te doen en gaf op voordat hij door de “klok” ging. Een mislukte avond voor het vierde. Gelukkig waren we door de aanleg van de Centrale As sneller thuis.