MOEIZAME AFSLUITING
Door Siem van Eijk
| 08-04-17 | Philidor 4 | 1576 |
- |
Schaakwoude 2 | 1773 |
1½ |
- |
6½ |
| 1. | Abe Algra | 1536 |
- |
Gerke Ros | 1823 |
0 |
- |
1 |
| 2. | Sake Algra | 1600 |
- |
Auke van der Zee | 1748 |
0 |
- |
1 |
| 3. | Erik van der Lee | 1773 |
- |
Wopke Brandsma | 1880 |
½ |
- |
½ |
| 4. | Kees van Straten | 1574 |
- |
Evert Drijver | 1812 |
0 |
- |
1 |
| 5. | Siem van Eijk | 1664 |
- |
Henk van der Heide | 1763 |
1 |
- |
0 |
| 6. | Derk Stegeman | 1530 |
- |
Folmer Heikamp | 1701 |
0 |
- |
1 |
| 7. | Henk van Wilgenburg | 1530 |
- |
Mathijs Visser | 1777 |
0 |
- |
1 |
| 8. | Jan Hoekstra | 1405 |
- |
Bauke Vroom | 1679 |
0 |
- |
1 |
Zaterdag 8 april 2017 werd de laatste ronde van de FSB-competitie gespeeld in Zalencentrum Priyas in Leeuwarden. Helaas een dikke nederlaag. Toch werd er goed gespeeld. Ons jeudige team mist helaas de nodige ervaring. Maar dat komt nog wel. Juist daarom zijn deze wedstrijden zo belangrijk. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen, dat ik er niet al teveel van gezien heb. Mijn eigen partij nam me teveel in beslag. Toch zal ik het proberen.
Abe speelde tegen de geroutineerde Gerke Ros. Speelde eigenlijk een goede partij. Door vermoeidheid in het verre eindspel, blunderde hij en kon opgeven. Zijn broer, Sake, ging er lekker in. Had geen respect voor de tegenstander, maar door gebrek aan ervaring ging het mis. Zo ook met Jan. Speelde een goede partij maar ging in het eindspel ook door gebrek aan ervaring het schip in. Als deze knapen wat meer partijen spelen, spelen ze binnen de kortste tijd in een hoger team.
Dan de “oude” rotten. Erik trof een oud collega. Ze kenden elkaars schaakcapaciteiten. Even geprobeerd. Remise. Kees ruilde met Siem van bord. Hij had liever wit. Een Blackmar-Diemer. Pion-offertje. Maar helaas kwam de pion niet terug en na een moeizame strijd legde Kees zijn koning om. In de stand van de beste score in de 1e klasse A, deelt hij de 4e plaats(met Siem) met 4 uit 5. Voorwaar een beste score dit seizoen. Derk kwam, zag en …. blunderde. Helaas. Henk hield het lang vol, maar redde het in het eindspel niet.
Dan is er alleen nog mijn partij. En laat dat nu de partij zijn, waarvan ik het meeste gezien heb. Ik speelde een openingsvariant van de Caro-Kann, die niet goed staat aangeschreven. Maar de tegenstander moet de variant dan wel kennen. Dat was zijn probleem. Ik kon gelukkig al vrij snel de dames ruilen, waarna op de 12e zet het eindspel begon. Ik begon steeds meer grip op de stelling te krijgen, won een pion en in een toreneindspel met een pion meer, kreeg ik een gewonnen stelling. Mijn tegenstander gaf zijn toren weg, waarna hij meteen op gaf. De stelling was echter verloren.
Tijdens de partij keek ik meerdere malen de zaal in, om te kijken of de “Schone dame “uit Kimswerd ook in de zaal aanwezig was. Dom eigenlijk, want in de zaal kun je geen hond uitlaten.