Na een hele en een halve nederlaag in de eerste drie ronden waren we als team voor de rest van het seizoen weer bevrijd van de druk van kampioen te willen worden. En zo, in alle opzichten ontspannen begonnen we aan de vierde ronde. De gebruikelijke voorbereidings-avond hadden we geschrapt en Jan en Hette hadden we thuisgelaten, want ach, wat deed het er allemaal nog toe? Het vooruitzicht de rest van het seizoen voor ons plezier te kunnen schaken lachte ons toe. En wij lachten terug, want wij houden wel van dat vooruitzicht. En dan, Staunton, wat is Staunton nou helemaal? O.K., ze hebben in 1946 een mooi toernooi georganiseerd, en de herinneringen daaraan werden tijdens de wedstrijd uitgestald. Mooi allemaal. Maar anno 1998 valt Staunton meer op door de prettige sfeer dan door de hoge ratingcijfers. Twee philidorspelers waren te laat en de wedstrijdleider van Staunton zei: 'dan wachten we nog even'. Kom daar nog eens om in de door het sinistere grootkapitaal gesponsorde meesterklasse.
Marcel (1) kreeg een mooie huisvlijtvarant door zijn tegenstander voorgezet. Lekker veel rekenen, maar daar houdt Marcel wel van. En hebben we niet allemaal onze eigenaardigheden? Het beslissende fragment vindt u onder het hoofdje 'mijn computer begrijpt me niet' in de rubriek Forum. Dat Oene en ik tijdens de partij gesuggereerd zouden hebben dat Marcel's tegenstander remise kon maken, dient hier weersproken te worden. Want over partijen praat je niet zolang ze nog aan de gang zijn. Ik zei het in ieder geval na de partij en ik wil Oene ook graag verdedigen, of hij nou wil of niet. Tegenstander maakte geen remise en Marcel won. Punt.
Over Oene (2) gesproken: hij speelde beter dan zijn tegenstander. Schots was het en Oene had zwart. Kreeg koningsaanval, voerde die bekwaam en zag in tijdnood 'in een flits', zoals hij zelf zei, hoe hij een stuk en daarmee de partij kon winnen. En deed dat ook. Marcel, die erbij stond had het zonder flits ook al gezien. Punt.
Ik heb er altijd voor gepleit dat William (3) aan een hoog bord zit, omdat hij relatief gemakkelijk scoort tegen sterke tegenstanders. Maar ik denk niet dat ik dit pleidooi ga volhouden, want het scoren wil dit seizoen niet erg lukken bij William. In een ingewikkelde partij, iets met weens of loperspel staat me bij, leek het me dat William aanvankelijk wel goed stond. Hij verzuimde een schaakje te geven op h5 en ging toen ten onder aan het aktieve stukkenspel van zijn tegenstander. Nul.
Egbert (4) had 3 uit 3 en werd daarvoor beloond/gestraft met een plaatsje aan het vierde bord. Zware koningsindier. Tegen de 40e zet op klassieke wijze opgerold op de damevleugel en na de 40e zet langzaam uitgeknepen. Maar toen hadden we de wedstrijd al gewonnen.
Dat kwam door Eelke (5). Op het moment dat Oene de stand op 4 – 1 in ons voordeel bracht, zei Eelke tegen zijn tegenstander: 'Remise?'. 'Neen', zei zijn tegenstander en gaf een stuk weg. Hij rekte de vergeefse srtrijd daarna nog even, maar het punt ontging Eelke niet meer. Wat speelt deze man toch met vaste hand, althans zolang hij geen draak speelt. Volgens mij moet hij terug naar het vierde bord.
Ik (6) kreeg een Alapin-variant voorgezet, maar zelfs nu was er een teamgenoot die dacht dat het een Morra-gambiet was. Maar even later offerde mijn tegenstander toch zijn damevleugel-pionnen. Vervolgens zag hij genadiglijk af van het verkrijgen van kompensatie daarvoor. Toen ik drie pionnen en een kwaliteit voorstond en hij nog meer materiaal ging verliezen gaf hij op. Genoeglijkheid kan ook overdreven worden.
Siegbert (7) speelde wel een echt Morra-gambiet, kreeg z'n pion terug, kwam positioneel wat slechter uit de opening, won twee pionnen , gaf een kwaliteit weg, waarna het weer ongeveer gelijk stond en toen gaf z'n tegenstander de dame weg. Verder was het wel een goeie partij. Punt voor Siegbert.
Gert (8) is onze eigen philidor-tijdnoodspecialist. Wat is dat zult u vragen, een tijdnood-specialist? Dat is iemand die gespecialiseerd is in in tijdnood komen. Het hoeft niet speciaal iemand te zijn die gespecialiseerd is in het doen van goede zetten in tijdnood. Hoewel de zetten wel speciaal waren deze keer. Op de 38e zet of daaromtrent gaf Gert schaak met zijn paard. Zijn tegenstander liet zijn koning staan en deed een zet met een ander stuk, waarop Gert het schaakgevend paard wegspeelde om er ergens anders een vorkje mee te geven. Met moeite gekontroleerde ongerichte bewegingen onder de omstanders, maar niemand zei iets. Tot de wedstrijdleider ingreep en een of andere beslissing nam, die misschien niet helemaal korrekt was, maar wel gemoedelijk en spelers en omstanders hadden er vrede mee. Gevolg was dat er weer verdergeschaakt werd vanaf het punt waarop de koning schaak stond. Zoals te verwachten was hief Gert's tegenstander het schaak deze keer wel op, maar na verloop van tijd moest hij toch opgeven. Punt.
6-2 overwinning op een tamelijk zwakke tegenstander.
Zelf vind ik dat er teveel gerommeld wordt met de opstelling de laatste tijd. Ik houd wel van een beetje stabiliteit in de opstelling. Volgens mij is de sterkste opstelling op dit moment:
1. Jan, 2. Marcel. 3. Oene, 4. Eelke, 5 en 6. Egbert en Kees (volgorde ben ik niet zeker van),7. William, 8. Hette. Laten we het zo eens een tijdje houden.