De inzet bij deze laatste competitiewedstrijd was tweeledig. Wij gingen voor de ongedeelde 2de plaats in de 3de klasse A, terwijl Sneek bij een stevige winst (6-2 bleek achteraf) zich zou kunnen handhaven.
De woensdag voorafgaande tripleerde Eelke zijn kinderschare en liet zich excuseren i.v.m. de gezinszorg.
Zahid was bereid zijn plaats in te nemen.
Het werd een vreemde middag. Of dat nu kwam door het ontbreken van het eerste team (was reeds uitgespeeld) , het ontbreken van publiek of het ontbreken van ons Eelke is mij niet helemaal duidelijk geworden.
Het meest van slag was Egbert. Onder het motto "eerst Sneek zien en dan sterven" was hij naar de waterpoortstad afgereisd om daar tot besef te komen dat we een thuiswedstrijd speelden. Precies 1 minuut voordat Sneek het punt kon opeisen kwam Egbert binnen gekuierd: "Goeiemiddag, 't is errug rustig in Sneek"…
Dit was niet de laatste vergissing van Egbert die middag. De Rooi, door Egbert aangezien voor Drs P. (waarschijnlijk had Dhr. Wind in zijn auto het prachtige lied over het kleine cafeetje in Sneek opstaan),maakte de partij snel uit na een blunder.
Douwe trakteerde Jan op een incorrect stukoffer. Jan liet zich het goed smaken, offreerde op zijn beurt een volle toren en vloog de witte koning naar de keel. Van de Meulen capituleerde snel. Ikzelf won een pion in de opening en had bovendien ietwat ruimteoverwicht. Gemakzuchtigheid leidde tot een tegenoffensief welke ik moest opvangen met eeuwig schaak. Hette, zich gewis van de positieve stand op de belendende borden, wikkelde af naar een snelle remise. Oene en Kees speelden beiden een zeer degelijke partij. Het geboekte materiele voordeel werd zeer gedecideerd omgezet naar 2 volle punten. Een hoogstaande partij speelde zich af aan bord 7. Dit had voornamelijk te maken met het niveau van de tafel. Wim Ykema is een aanvallend ingestelde speler, dus kwam er een scherpe stelling op het bord. William ten aanval op de damevleugel, Wim ten aanval op de koningsvleugel. Her en der werden er stukken in de aanbieding gedaan. William toonde zich het koelbloedigst en hield uiteindelijk het meeste materiaal over en mocht het punt noteren. Vooraf had ik een kort gesprekje het de teamcaptian van Sneek. Ik voorspelde dat bord 4 , de speelsnelheid van Zahid in acht genomen, het eerste klaar zou zijn. Wat zat ik er weer eens naast. Na een vrij evenwichtige partij raakte Zahid in het eindspel ergens een pion kwijt. Langs vele afgronden heen vluggerde hij het paardeneindspel naar remise. Het slot was best interessant, ik zal u een variant tonen:
a
b
c
d
e
f
g
h
8
8
7
7
6
6
5
5
4
4
3
3
2
2
1
1
a
b
c
d
e
f
g
h
Wit: Zahid - Zwart: H.Holl
Wit kan hier remise maken met het verrassende 1. Pe3-f1!
(vooral niet 1. Kd2-d3 Kf4-f3 2. Kd3-d2 Pg3-f5 3. Pe3-f1 Kf3-g2 4. Kd2-e2 Pf5-d4+ 0-1)
Na 1. Pe3-f1 is Pg3xf1 simpel remise vanwege 2. Kd2-e2 Kf4-g3 3. Ke2xf1 Kg3-f3 pat.
Maar ook na 1. Pe3-f1 Kf4-f3 2. Pf1-h2+ komt zwart niet verder, immers na 2….Kf3-g2 3. Ph2-g4 f2-f1D 4. Pg4-e3+ is het wederom remise.
