Door Oene Schriemer

Auke – Amir               1 - 0
Rein – Oene               ½ - ½
Jippe - Eddie              ½ - ½
Erik – Migchiel           1 - 0
Jan - Maarten             0 – 1

De zevende ronde die voor 4 mei gepland stond werd over drie verschillende dagen. Op 13 april werd de partij Auke – Amir vooruit gespeeld, omdat Auke in de meivakantie naar IJsland afreisde waar hij onder andere het graf van Bobby Fischer heeft bezocht. Foto’s daarvan zijn door onze webmaster al eerder op de site gezet. In een partij met wisselende kansen wist Auke na een minder goede fase van Amir het volle punt te noteren. Auke heeft mij de partij wel toegestuurd, maar ik kan hem helaas niet meer vinden.

Op 4 mei werden de partijen Jippe – Eddie en Erik – Migchiel gespeeld. Beide partijen staan hieronder. In deze ronde vergooit Migchiel definitief zijn kansen op prolongatie van de titel. Op de 22e zet offert Migchiel ten onrechte zijn paard. Hierna is de partij in hogere zin verloren voor hem. Na 30 Tc4 i.p.v. het veel betere Tc8 komt Migchiel weer helemaal terug in de wedstrijd totdat hij op zet 41 definitief de partij uit handen geeft. Het is niet het seizoen van Migchiel. Dit doet overigens niks af aan de prima prestatie van Erik, die met deze overwinning nog steeds mee bovenin draait.

Eddie kon maar gedeeltelijk profiteren van dit onverwachte verlies van Migchiel. In een tamelijk saai potje wist Jippe vrij makkelijk remise te houden. Maar ook met halfjes komt de titel steeds dichterbij.

Op 18 mei j.l. werden de laatste twee partijen van deze ronde gespeeld. Jan had de meivakantie doorgebracht in zijn geliefde Wageningen waar hij het bevrijdingsfeest heeft bijgewoond. De partij tegen Maarten begon goed voor Jan. Fritz gaf op een gegeven ogenblik zelfs +2. Nadat Jan Tg1 speelde i.p.v. het veel betere Te1 moest hij het eerder gewonnen materiaal weer inleveren zonder dat hij daarvoor compensatie kreeg. Toch was de stelling nog wel speelbaar voor hem, maar je zag aan hem dat hij vreselijk zat te balen van de gemiste kansen. Jan kon zich ook niet meer herpakken en je zag dat zijn stelling ongeveer per zet achteruit ging met als logisch gevolg een tweede weggegeven punt.

De partij tussen Rein en Oene is eigenlijk nooit buiten de remisegrens geweest. Rein had steeds een optisch overwicht, maar dat stelde niet veel voor. Na 41 zetten werd dan ook de vrede getekend. Rein vertelde me dat het al weer 11 partijen geleden is dat hij een keer gewonnen heeft en dat was dan ook nog een keer dat het mobieltje van zijn tegenstander afging tijdens een externe wedstrijd. Hopelijk gaat Rein tijdens het FK zijn eerste winstpartij sinds lange tijd weer noteren. Op de website van de FSB zag ik dat dat hem vooralsnog niet gelukt is, omdat Wytse van der Zee niet mee wilde werken.