Een mooi toernooi weer, dat 37e Waling Dijkstra toernooi, ook dit jaar met steun van Tresoar en de firma Zandleven (Waling Dijkstra) georganiseerd. En met veel deelnemers, 75 maar liefst, waarmee het maximumaantal van 80 deelnemers die nog net in de GysbertJapicx zaal passen, bijna gehaald werd.
Traditiegetrouw liet sponsor Waling zich weer bij de opening zien, vergezeld door dochters Ophelie en Veerle, die de eerste zetten op de topborden in beide groepen uitvoerden. Daarvoor had Martha Kist namens Tresoar enkele woorden gesproken over de denksportcollectie van Tresoar.
Een verschil met vorige toernooien bestond in de aanwezigheid van de pers. Renze Lolkema van de Leeuwarder Courant schreef voor zijn krant een uitgebreid sfeerverslag, dat de volgende maandag meer dan anderhalve pagina in het sportkatern in beslag nam. Vooral de erbij geplaatste foto in groot formaat van de partij tussen Migchiel de Jong en Vladimir Epishin viel op.
De focus van de verslaggever, zelf een niet-schaker, was in zijn verslag in het bijzonder op de laatste persoon gericht en dat leverde dan ook een sappig verhaal op. Ook Wiebe Fraanje van het Friesch Dagblad maakte ’s middags zijn opwachting, hetgeen resulteerde in een aardige fotoreportage in het FD van de volgende maandag. Waling Dijkstra Toernooi in de Leeuwarder Courant
Epishin was niet de enige opvallende deelnemer. Tot mijn verrassing had ook zevenvoudig Nederlands kampioen Loek van Wely , die het toernooi in 1995 op zijn naam had geschreven (toen deed trouwens een groot deel van de landelijke schaaktop mee en was het toernooi nog tweedaags), zich aangemeld. En hij was er, dit ondanks het feit dat hij slechts enkele uren had kunnen slapen nadat de vergadering in de Brabantse Staten, waarin hij namens het Forum van Democratie een zetel bezet houdt, tot ver na middernacht was uitgelopen.
En dan was er dit keer weer een tweetal Van Foreesten komen opdagen, Nanne en Machteld, van welk tweetal de meeste aandacht uiteraard naar Machteld uitging. Met haar 12 jaar is zij de grote hoop van het Nederlandse (dames)schaak. Met 5 uit 8 deed zij het behoorlijk (haar TPR was 2173 bij een rating van 2172), maar tot spectaculaire prestaties kwam het niet. Overigens was zij een van de slechts drie dames die aan de start verschenen; in het schaken is het voor de top van het bedrijfsleven gewenste vrouwenquotum van (minstens) 33% vooralsnog ver buiten bereik.
De strijd om de eerste plaats in de A-groep ging vooral tussen Epishin en Van Wely. De laatste had al in de eerste ronde een achterstand opgelopen door een remise tegen de verrassend sterk spelende Loek van der Hagen (13 jaar oud!) uit Annen en haalde die achterstand, nadat het onderlinge duel in de vijfde ronde in remise was geëindigd, pas in de voorlaatste ronde in. Van Wely had eerder nog geremiseerd met de sterk spelende IM Nico Zwirs uit Amsterdam (deze bleef ongeslagen) en Epishin slaagde er in de ronden 6 en 7 niet in resp. de in Groningen studerende Est UkuValner en onze Addy Lont op de knieën te krijgen.
De derde prijs was voor Nico Zwirs, een van de vele sterke jonge schakers die ons land rijk is.
Daarna volgde het vijftal Migchiel de Jong, Addy Lont, Jan Hania, Machteld van Foreest en Loek van der Hagen. Vooral voor de laatste (TPR 2285!) betekende dit een topprestatie. Migchiel, in 2006 en 2015 (mede)winnaar van het toernooi, stak dit keer niet in grootse vorm. Jan Hania compenseerde een beroerde start van 1 uit 4 met een eindsprint van 4 uit 4, maar ontliep op deze manier wel de sterkste tegenstanders (behalve Epishin).
In de tweede ratinggroep (tot 2180) gingen de prijzen naar Loek van der Hagen, Machteld van Foreest en Rein de Boer. Rein speelde een goed toernooi dat resulteerde in 4½ punt en een TPR van 2140.
De derde ratinggroep (1800-1964) werd gewonnen door Erik Kruit voor Ferdi van Bavel uit Heerenveen en Peter Holscher uit Zwaag. Erik scoorde 4 uit 8 met een TPR van 2035, bijna 200 punten meer dan zijn huidige rating.
Er was ook nog een oude bekende die zich weer eens liet zien. Harmen van den Berg, in de jaren 2003-2013 speler van Philidor 1 en tegenwoordig woonachtig in Amsterdam, keerde voor een weekend terug in de schaakarena. Hij was het schaken nog bepaald niet verleerd, maar viel met 4 uit 8 toch buiten de prijzen.
In de B-groep kwam Stefan Spekreijse uit Meppel als eerste uit de bus. En dat nog wel na een nederlaag in de eerste ronde tegen Carlos Preuter uit Westervoort. Daarna stond hij echter alleen in de laatste ronde jeugdspeler Sven Broersma (Kollumerzwaag) nog een remise toe. Op een halve punt van Stefan finishte het viertal Sven Broersma, routinier Fred Avis (Hoorn), Carlos Preuter en Martijn Dijkstra (Meppel).
In de tweede ratinggroep (tot 1690) vielen zowel Martijn als Carlos opnieuw in de prijzen. De 13-jarige Arjan de Vries van SG Staunton werd derde.
Vaste gast Ton Bontsema uit Groningen won de derde ratinggroep (tot 1578) voor Henk Vosmeijer uit en Frans Sikkes uit Sneek, die nog niet van een rating voorzien was.
Zokwam Frans Sikkesook in de vierde ratinggroep(tot 1380) bovendrijven, voor Tetske Hofstra uit De Wilp en Leo Bosma uit IJhorst.
Het leeftijdsverschil tussen de oudste deelnemer, Han Meijer uit Zuidhorn (geboortejaar 1937; score 2½ punt) en de jongste, Noël Koene uit Zwolle (geboortejaar 2008; score 4 punten) is enorm. Dat die elkaar op het schaakbord kunnen treffen beschouw ik toch als een van de aardige kanten van zo’n toernooi.
Een belangrijk aandeel in het welslagen van het toernooi hadden verder Wim Ykema, die de ICT deed en vaste wedstrijdleider Erwin Denissen, die zich geen moment voor lastige klussen gesteld zag.
Tot volgend jaar!
