Verslag tweede ronde
Tweede ronde: kampioen Migchiel de Jong verliest Sinds het FK van 2014 had Migchiel de Jong in drie opeenvolgende FK toernooien geen nederlaag meer geleden. Hij verloor destijds in de tweede ronde van Tjitze Schram, maar werd desondanks kampioen, zij het na een beslissingsdriekamp met Nick Maatman en Christiaan Kuitert. In de drie volgende toernooien scoorde hij in totaal 20 uit 21(!), de beide laatste kampioenschappen sloot hij af met een 100%-score. Maar tegen Jan Boersma ging het weer eens mis. Niet dat die nederlaag zomaar uit de lucht kwam vallen, integendeel, Jan is altijd een lastige tegenstander voor Migchiel; ook in de interne competitie van Philidor weet hij de IM nog wel eens te verschalken. Migchiel leek in een Franse partij goed uit de opening te komen, maar toen het drukbezette centrum opgelost was, bleek hij plotsklaps in een niet op te heffen penning op de e-lijn terecht te zijn gekomen, waarna Jan de klus koeltjes afmaakte. Ook Jeroen Weggen, op rating tweede geplaatst, liep averij op. Tegen Wouter van der Griend verkreeg hij door goed openingsspel duidelijk voordeel, dat hij lange tijd wist vast te houden. In de tijdnoodfase verloor hij echter de controle over de stelling. Wouter leek te gaan winnen, maar het ontstane pionneneindspel bleek nog net remise. Twee andere favorieten, Auke van der Heide en Erik Sparenberg, wonnen wel en delen daardoor de koppositie. Op hun overwinningen , op resp. Selwin Keuning en Rein de Boer, leek weinig af te dingen. In de B-groep gaat het viertal Remco Heite, Pieter Ploeger, Peter Brouwer en Wesley Bloemsma aan de leiding. Van Remco, Peter en Wesley mag je op grond van hun rating verwachten dat ze bovenaan meespelen, maar verrassend is dat ook Pieter Ploeger zich door een overwinning op René Wolfslag aan de top van het klassement gemeld heeft. In het duel tussen vader Jan en zoon Christian Torensma werden de familiaire verhoudingen niet op de proef gesteld. De derde Torensma, Dylan, kon aan zijn verrassende begin geen vervolg geven en verloor vrij kansloos van Wesley Bloemsma. Voor het begin van de ronde deelde toernooidirecteur Eddie Scholl de schoonheidsprijzen van de voorgaande ronde uit. In de A-groep viel die ten deel aan Jan Boersma voor zijn partij tegen Wim Ykema. De jury roemde in het bijzonder de aardige combinatie waarmee hij de Wimsdame wist te vangen. In de B-groep was Wesley Bloemsma de gelukkige voor zijn miniatuurtje tegen Ilja Bondarev, waarin hij een openingsfout van zijn tegenstander hardhandig afstrafte.
Schoonheidsprijzen, een bron van ellende.
Het uitreiken van schoonheidsprijzen vraagt om moeilijkheden. De gevolgen van dat uitreiken zijn haat, nijd, twist en oorlog. Paris mocht een gouden appel geven aan de schoonste godin. Nou, dat heeft-ie geweten, want het gevolg was de Trojaanse oorlog.
Dan hebben we b.v. ook nog een jaloerse stiefmoeder, en, hupsakee, Sneeuwwitje moet dood. En niet zo maar dood, nee, longen en lever moeten meegenomen worden als bewijs dat ze werkelijk dood is. 'De grize giet my oer de grouwe', zeggen we dan bij ons in Wieuwerd.
Schoonheid is een uitgesproken subjectieve kwalificatie. Er is geen objectieve methode om schoonheid vast te stellen. Er zijn wel kenmerken van schoonheid opgesteld, ergens in de 19e eeuw, maar dan gaat het volgens mij,heel seksistisch, alleen over vrouwen. De zeven klassieke schoonheden zijn: donker haar en lichte ogen of omgekeerd(dat snap ik meteen al niet. Wat is daar voor schoons aan?), een bleke huid(ik zou zeggen: kind, ga lekker in de zon zitten. Denk toch om de osteoporose die handenwrijvend op je staat te wachten), een schoonheidsvlek(vlekken moet je uitvegen), lange, gekrulde wimpers(nou vooruit, dat heeft wel wat, want mijn vrouw heeft ze ook), amandelvormige ogen(neergeslagen ogen bekoren mij meer), sproetjes(waarom gaan we opeens verkleinen? Waarom niet: sproeten? We hadden 't net toch ook niet over 'wimpertjes', 'schoonheidsvlekjes' en 'amandelvormige oogjes'?) en tenslotte kuiltjes in de wangen(ook hier geef ik de voorkeur aan 'kuilen' in de wangen).
Toch leek het me interessant om van tevoren aan een aantal spelers te vragen waar ze aan denken bij het woord 'schoonheidsprijs', je weet maar nooit. Mijn informant ter plekke was zo vriendelijk om een steekproef te houden onder elf schakers. Wat gelijk opviel, was dat er een tweedeling valt waar te nemen. Zeven van de elf ondervraagden gaven schaakgerichte antwoorden als 'Iets onverwachts, iets creatiefs, een mooie tactische combinatie'(Rein), 'Nou, daar kom ik niet voor in aanmerking' (Jacob), 'Veel offers' (Sven), 'Een bijzondere partij, met een mooie combinatie'(Jan B), 'Poeh! In ieder geval: spektakel & aanval. En het liefst correct'(Selwin), 'Een mooie recht-toe-recht-aan partij. Lekker saai. Zoals mijn partij tegen Gerard afgelopen dinsdag'(Auke), 'Op een hele mooie manier winnen' (Femke). Er waren drie schalkse dissidenten:'Mooie dames' (Leo), 'Badpakken' (Erwin) en'Een mooie vrouw'(Remco). Eén antwoord was hors catégorie, een filosofisch antwoord, natuurlijk van René: 'Schoonheid en Troost'.
De wereld hangt van straffen en belonen aan elkaar, dus ik denk niet dat mijn advies om schoonheidsprijzen af te schaffen, beloond zal worden. Schoonheidsprijzen voor Friese paarden, daar kan ik mee leven. Maar ga asjeblieft geen schaakpartijen opschonen. Ik vrees dat veel deelnemers reikhalzend zullen uitkijken naar de uitslag van de volgende week. Welke prachtpartijen zullen worden beloond? Vermoedelijk: bijzondere partijen met creatieve combinaties van mooie dames in badpakken.
Wietze J. Klasma,
Wieuwerd
