Door Eelke Heidinga
|
25-11-17
|
Philidor 1847 III |
1909
|
–
|
Spassky’s |
1987
|
3½-4½
|
|
1
|
Schriemer , O. (Oene) |
2020
|
–
|
Kroon , R.C. (Roelof) |
2182
|
0 – 1
|
|
2
|
Vermaat , M.C. (Marcel) |
2174
|
–
|
Groenewold , J.J. (Jan Joris) |
2119
|
1 – 0
|
|
3
|
Heidinga , E. (Eelke) |
1931
|
–
|
Janse , J.E. (Evert) |
2048
|
½ – ½
|
|
4
|
Wind , E.T. (Egbert) |
1855
|
–
|
Putten van, H.T. (Henk) |
2117
|
1 – 0
|
|
5
|
Baars , G.H.A. (Gerard) |
1851
|
–
|
Bodewes , P.M. (Peter) |
1894
|
0 – 1
|
|
6
|
Boer de, R. (Rein) |
1944
|
–
|
Logtmeijer , M.A. (Maurits) |
1963
|
½ – ½
|
|
7
|
Kruithof , D.A. (Dik) |
1801
|
–
|
Kroon , J.F. (Jan) |
1837
|
½ – ½
|
|
8
|
Eijk van, S.G. (Siem) |
1693
|
–
|
Jansen , H. (Henk) |
1737
|
0 – 1
|
Het is bekend dat De Spassky’s een club met vaste tradities is. Zo zetten ze elke wedstrijd een foto van Boris Spassky prominent bij het eerste bord, en halverwege de wedstrijd krijgt elk teamlid steevast een banaan. Goed voor de teambuilding. Uiteraard wisten wij dat en hadden maatregelen genomen. Helaas was de foto van Eddie niet tijdig gereed (wie kent niet de prachtig partij Spassky – Scholl uit 1970 met die wonderschone koningswandel van g8 naar a8, waarin Spassky met remise goed weg kwam) maar voor de bananen hadden we een tegenactie gepland: zodra bij de Spassky’s de bananen werden uitgedeeld deden wij hetzelfde. De wedstrijdleider legde het tafereel vast.
Foto: Erwin Denissen
Een wedstrijd met 16 bananen, dat zie je niet vaak. Onze actie had zeker succes. Men zag de verwarring in de gelederen bij De Spassky’s. De tegenstander van Egbert antwoordde op de vraag of hij iets wilde drinken: "ik lust wel appelsap." Ja, ik ook. Maar dat was de vraag niet! Verwarring! Even later offerde deze jongen een paard, hetgeen geraffineerd door Egbert weerlegd werd.
Hieraan vooraf had Dik remise gespeeld. Zijn stelling gaf niet genoeg aanknopingspunten om door te spelen. Even later hetzelfde resultaat bij Eelke. DIchtgeschoven, elk nog 8 pionnen, minder tijd, en het mocht van de captain. Deze captain zelf is uit een heel ander hout gesneden! In de partij van Marcel ging het lang gelijk op, en op enig moment werden de zetten herhaald. Marcel keek eens bij de overige borden, zag dat het er om ging spannen en rechtte de rug. Hij perste er een fraaie aanval uit die met mat bekroond werd.
Gerard kwam na de opening een pion achter, met vage compensatie. Zelfs zo vaag dat hij er een tweede pion bij in schoot; daarna streed hij voor een verloren zaak. Siem viel in aan bord acht, en zoals we van Siem gewend zijn speelde hij een frisse aanvalspartij. Helaas sloeg de aanval van Siem net niet door, en toen de rookwolken opgetrokken waren stond hij een paard tegen twee pionnen achter. Dat was helaas niet te redden.
De oplettende lezer heeft uitgerekend dat de tussenstand 3-3 is, met de partijen van Oene en Rein nog aan de gang. Oene speelde een machtig ingewikkelde partij, met over het hele bord brandhaarden. Geen idee hoe het stond. Hoe het ging weet ik niet, maar even later stond Oene een stuk achter. En hoewel hij nog lang tegenstribbelde met alle power uit dat machtige Schriemerbrein kon hij het niet bolwerken.
Aan Rein dus de zware taak om de laatste partij te winnen. En hij kwam ver, heel ver. In een dubbeltoreneindspel met een pion meer had hij goede kansen. Of hij had kunnen winnen zal een doorwrochte analyse uitwijzen. In de partij werd een stel torens geruild en ja, dan geldt de wet van Dzaferspahic. Remise.
Jammer! Maar wij wanhopen niet.
