Maar we hebben het paleis gezien!!

24/03/07: Soest - Philidor III:

1 Roderick Loeber - Marcel Vermaat ½ - ½
2 Reynir Helgason - Oene Schriemer 1 - 0
3 Eric de Haan - Eelke Heidinga 1 - 0
4 Henk Weenink - Holly Boersma 1 - 0
5 Gerrit Meine Muis - Egbert Wind 1 - 0
6 Arno Buyten - Mathijs van der Linden ½ - ½
7 Bram Otto - Gert Winkel 1 - 0
8 Pepijn Steenbergen - Dik Kruithof ½ - ½
        -

 

Prettige treinreis, 3 minuten lopen naar de speelzaal. Mooi speelzaal, mooie analyseruimte. Onze roem was ons vooruit gesneld: Roderick Loeber had speciaal voor ons Palm ingekocht. Hartelijk dank, Roderick! Dat je maar één kratje had gekocht is je vergeven.

Topborden De inwendige mens werd goed verzorgd Henk - Holly en Gert - Bram

Als we alle kansjes hadden aangegrepen om verlies naar remise om te buigen en remise naar winst, dan was het een spannende wedstrijd geworden. Maar ze waren gewoon een stuk sterker, dus de uitslag is wel terecht.

Holly Boersma (de broer van) verloor als eerste. Een extreme opening (1. e4 Pc6 2. d4 Pf6 en later nog Pf6-g4 en Pc6-b4) resulteerde in goed spel. Helaas wikkelde Holly verkeerd af zodat hij er een stuk bij in schoot. De aanval over de h-lijn die hij er nog uitperste was helemaal niet gevaarlijk.

Gert verloor ergens een kwaliteit en de Soestenaar wikkelde dat netjes af naar winst.

Hoe Oene verloor vertelt hij zelf:

Reynir Helgason – Oene Schriemer

1.d4 d5 2.c4 e6 3.Nc3 Nf6 4.cxd5 exd5 5.Bg5 Be7 6.e3 c6 7.Bd3 h6 8.Bf4 0-0 9.Nf3 Nh5 10.Be5 Nd7 11.g4 Nxe5 12.Nxe5 Nf6 13.h4 Bd6 14.g5 Bxe5 15.dxe5 Ng4 16.gxh6 Nxh6 17.Qh5 Bg4 18.Qg5 f6 19.Qg6 fxe5 [19...f5 20.Rc1] 20.Qh7+ Kf7 21.f3?! [Hier had wit genoegen moeten nemen met remise door 21.Qg6+ Kg8 22.Qh7+ Kf7, maar hij zal wel gedacht hebben, met 350 elopunten meer kan ik wel wat wagen en jammer genoeg kreeg hij gelijk] 21...Bh5 22.Rg1 Qf6 23.0-0-0 Rh8 24.Ne4 (DIAGRAM) Rxh7 [Met nog 5 minuten op de klok durfde ik 24...dxe4 25.Bc4+ Ke7 26.Qxg7+ Qxg7 27.Rxg7+ Bf7 niet aan en zocht mijn heil in] 25.Nxf6 Kxf6 26.Bxh7 Bxf3? [en hier had ik met 26...g6 27.Rg5 Rh8 28.Rxh5 gxh5 29.Bc2 Rg8 een heel goed eindspel kunnen krijgen. Nu gaat het van kwaad tot erger met een pardoes mat als slot] 27.Rg6+ Kf7 28.Rdg1 Nf5 29.R6g5 Nxh4 30.Rxg7+ Kf6 31.Rxb7 Nf5 32.Rg6# (1-0)

 

Mathijs speelde met zwart Ben-Oni. Zo zien wij het graag! Woeste partij, die in een correcte remise eindigde.

Dat was ook de uitslag bij Dik, hij stond onder druk maar stond pal.

 

Egbert speelde tegen GM Muis, en in een Siciliaan met tegengestelde rokades offerde Egbert een stuk op b5 voor een paar pionnen + aanval. Hij kon achter het bord niet de juiste voorzetting vinden, en verloor. In de analyse kwam de ene prachtzet na de andere op het bord. Jammer. Voor een uitgebreide analyse zie het clubblad Philidorforum dat volgende week van de persen rolt.

Wind - Muis:

1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.Lg5 e6 7.Df3 Pbd7 8.Ld3 Le7 9.0–0–0 Dc7 10.Dg3 b5 11.The1 Pe5 12.Lxf6 Lxf6 13.Lxb5+ axb5 14.Pdxb5 Dc5 15.Pxd6+ Ke7 16.f4 Pg6 17.e5 Lh4 18.Df3 Lxe1 19.Dxa8 Lxc3 20.bxc3 Ld7 21.Db7 Dc6 22.Db4 Ta8 (DIAGRAM) 23.h4 hier had ik Pe4 moeten spelen, met remise.. [23.Pe4+ Ke8 24.Pc5 Td8 25.Pb7 Ta8 26.Pc5] 23...Kf8 24.h5 Pe7 25.h6 gxh6 26.f5 exf5 27.Dh4 Pg8 28.Td3 Le6 29.Tg3 Dc5 30.Df4 Txa2 31.Dd4 Da3+ 32.Kd2 Db3 33.Dd3 Dd5 0–1

 

Marcel aan bord 1 draaide zijn tegenstander direct de duimschroeven aan. Zijn tegenstander Roderick stond pal en wenste niet te buigen. Dit resulteerde in een toreneindspel met wederzijdse kansen dat in remise eindigde.

Achteraf vonden de heren dat Marcel in nevenstaande stelling goede kansen zou hebben gehad als hij Tb7 had gespeeld. Er ontstaat dan een strijd van goed paard tegen slechte loper dat zeer goed staat voor wit.

Marcel speelde echter Pxd7 en wit kon het net niet winnen.

 

Ikzelf was deze keer als laatste klaar. Een merkwaardige ervaring. Op enig moment was iedereen aan het analyseren, en omdat mijn tegenstander in de denktank zat, zat ik gezellig in de analyseruimte en schalde mijn verbale inbreng boven alles uit (gelukkig dat het weer een keer kon, bij thuiswedstijden ben ik altijd de rust zelve) en vroeg Oene: "wat is eigenlijk de einduitslag?" Ja, voor iemand die altijd als laatste klaar is een terecht vraag.

In de partij had ik op zet 5 een pion geofferd. Voor ruimer spel of zoiets. Ik kreeg leuk ruim spel, maar stond de hele partij die pion achter. Fijn hoor. Uiteindelijk resulteerde er een toreneindspel met 4 tegen 3 pionnen. Zwart gaf een pion om een vrijpion naar de overkant te loodsen. Ik kreeg toen mooie tegenkansen. Toreneindspelen zijn altijd remise, behalve op mijn bord. Maar zie zelf:

Links de stelling na de 41e zet van wit. Zwart ging hier zolang in de denktank, dat ik 3 Palm kon drinken. Wat ik ook deed. Ik verkondigde daarbij dat de stellng potremise was. Ik offer mijn toren tegen de d-pion en haal met e5-e5-e6-e7 de zwarte toren op. Dat is dus geen remise, zoals uit de partij bleek. Op een andere manier is het echter wél remise. Zie diagram rechts: stelling na de 46e zet van zwart. Hier had ik Kg5-h6 moeten spelen. De zwarte pionnen gaan eraf en pion g5 staat garant voor remise. Ik was echter gefixeerd op mijn oorspronkelijke plan en speelde Kf6. Dat verliest na 47 ...Ke2 48. h4 Kf3 49 h5 gh5 50 gh5 Kg4 51 h6 Kh5 52 Kg7 Kg5!

Bij de wedstrijd was Johan Hut uit Baarn aanwezig. Ik ken hem via het forum van utrechtschaak.nl. Hij was zo aardig om uit te leggen op welke plek tijdens de treinreis wij paleis Soestdijk konden zien. Het klopte: precies één seconde zagen wij tussen de bomen door het paleis. Verder was Johan zo aardig ons van bier te voorzien voor de terugreis. Langs deze weg nog hartelijk dank, Johan! Hij vindt het vast niet erg als ik hem daarover citeer:

Omdat Eelke helemaal in het verre Leeuwarden woont en ik helemaal in het verre Baarn, en we elkaar al twee jaar niet meer gezien hadden, besloot ik vandaag eens niet naar een wedstrijd van HSG te gaan, maar naar de wedstrijd van Soest tegen de Celebrities, in het achterzaaltje van museum Oud Soest, vijf minuten rijden (per auto) van mijn huis.

Een KNSB-wedstrijd beleeft doorgaans vlak voor vijf uur een voorlopig hoogtepunt, waarna de strijd in alle hevigheid losbarst. Omdat ik daarvan niets wilde missen, was ik al om half vijf aanwezig. Tot mijn verbazing was de stand al 3-1 voor Soest en om vijf minuten voor vijf was, zoiets verzin je niet, alleen Eelke nog bezig. Nou ja, zijn tegenstander natuurlijk ook, FM Eric de Haan. FM is een afkorting en betekent dat hij heel goed kan schaken.

Alle kiebitzers, vooral van Soester zijde, dachten dat Eric gewonnen stond. In zijn laatste seconden voor de eerste tijdcontrole perste Eelke er echter een fantastische 40e zet uit en riep triomfantelijk: "Biertje?" Dat was eigenlijk niet netjes, want Eric moest ook nog een 40e zet doen, maar daarvoor had hij nog twee minuten dus nam hij het aanbod dankbaar aan. Eelke kwam er vervolgens achter dat, hoewel er in Soest doorgaans alleen Amstel wordt geschonken, Roderick Loeber speciaal voor de komst van de Celebrities een krat Palm had ingeslagen.

Nadat Eric zijn 40e en Eelke zijn 41e zet had gedaan, ging Eric heel erg lang nadenken. Zo lang, dat Eelke na zijn eerste Palm ook nog een tweede en een derde nam. "Anders droog ik uit", was zijn commentaar. Een Soester supporter: "Dit is tactiek van Eric. Als hij merkt dat zijn tegenstander aan het bier gaat, gaat hij heel lang nadenken, zodat zijn tegenstander nog meer bier gaat drinken." Een Celebritie: "Eelke kan dat hebben."

Zomaar iets wat mij opviel aan die Celebrities: zij kondigen altijd netjes aan wat ze gaan doen.
- "Nooouuu, ik ga maar eens kijken hoe het met Eric gaat."
(Eric is dus de tegenstander.)
- "Nooouuu, ik ga maar eens een biertje halen, anders droog ik uit."
- "Nooouuu, ik ga maar eens pissen."
Ook een fraaie conversatie:
- "Hoe heet jij dan eigenlijk?"
- "Johan Hut."
- "Nooouuu, Johan Hut, dan weet jij zeker wel waar het paleis is."

Terwijl wij in de analysezaal de remiseweg voor Eelke vonden, verpestte Eelke het in de speelzaal. Direct trokken alle Celebrities hun jassen aan, want er schijnt vanavond iets met voetbal te zijn. Terwijl zeven Celebrities er stevig de pas in zetten op weg naar het 300 meter verderop gelegen station Soestdijk, kondigde Eelke aan dat hij die tocht graag wilde volbrengen in de Peugeot 205. Ik zegde hem dat toe, waarop hij dankbaar antwoordde: "Zou je hem niet eens wassen?"

Op station Soestdijk aangekomen staarden wij melancholisch in de verte, waar Eelke vermoedde en ik wist dat Baarn zich bevond. Soestdijk-Baarn is drie minuten, daar moesten de Celebrities overstappen op de trein Baarn-Amersfoort, die daar zeven minuten over doet. Voor de overstap hadden ze twee minuten. De trein zou over tien minuten arriveren. Toen het melancholisch turen Eelke iets te veel werd, pakte hij resoluut tien euro uit zijn portemonnee, drukte dat in mijn hand en zei: "Dat kan jij."
Ik was me er niet van bewust dat ik het kon, maar Eelke klonk heel overtuigend. Als een mental coach, bijna. Ik twijfelde, maar besloot de gok te wagen. Ik stapte in mijn bolide 205, racete naar Albert Heijn Soestdijk, deed daar mijn plicht, had het geluk dat er geen lange rij achter de kassa stond en dat zowel in Soestdijk als in Baarn de spoorbomen open stonden en arriveerde net op tijd bij station Baarn om de aldaar uit de trein stappende Celebrities de AH-tas met drie sixpacks Palm te overhandigen.
"En waar moeten we nu naar toe?", vroeg Eelke.
"Onder het tunneltje door", hijgde ik.

En toen kwam het. Ik hield rekening met twee mogelijke slotopmerkingen.
Mogelijkheid 1:
"Johan, bedankt, jij bent een goede vriend, op wie ik altijd kan vertrouwen."
Mogelijkheid 2, iets brutaler, maar het meest waarschijnlijk:
"Ik heb altijd gelijk. Ik zei dat je het kan, en je kon het ook. Dus heb ik weer gelijk."
Eelke koos echter voor mogelijkheid 3:
"Onder het tunneltje door? Is er onder dat tunneltje dan nog een ander tunneltje?"

Het is dus niet alleen op USF, maar ook in real life, dat je altijd wordt afgerekend op een enkele taalonzuiverheid.

Johan Hut

Johan Hut: "ik wil alleen op de foto achter een bord met stukken" Maar ja. als je het doosje niet open kunt krijgen...

 

De treinreis terug naar het Heitelân was weer ouderwets gezellig. Oene moest apart zitten vanwege Sandra. Oene vond dat niet erg, Sandra de meeste tijd ook niet.

Een domper was het toen we merkten dan Sneek van Veenendaal gewonnen heeft. De degradatie dreigt nu erg nadrukkelijk! Maar wij zijn ongebroken en zullen de laatste ronden alles uit de stramme lijven persen!

Eelke