Thuis tegen ASV werd het, net zoals 3 weken geleden in Groningen, 5-5. Deze keer geen enkele remise; er werd genadeloos gestreden op alle 10 schaakborden.
Aanvankelijk ontwikkelde de wedstrijd zich voorspoedig voor Philidor: meerdere spelers kwamen overwegend te staan, en inderdaad, na zo’n 2 a 3 uur spelen kwamen we 1-0 voor, niet lang daarna zelfs 2-0. Osama zette een vrij strakke partij neer tegen routinier Jaap Vogel, die piepend en krakend (mede door tijdnood) ten onder ging. Ook Migchiel won strak – bij hem was er na de opening niet zoveel aan de hand, totdat zijn tegenstander een opmars van Migchiel’s e-pion toeliet. Vervolgens ging Migchiel in een mum van tijd als een warm mes door de boter door de witte stelling heen:
Helaas ging er ook het nodige mis. Tenminste, enkele zeer goed staande stellingen werden uit handen gegeven. Harmen stond prachtig tegen Wouter van Rijn, maar ging iets te ver naar voren met zijn zware stukken waarna hij in de knoop kwam en minimaal een stuk moest opgeven. Harmen koos voor een torenoffer om de zwarte koning het leven onveilig te maken, maar Wouter kon zich hier secuur uit redden.
Jan Boersma stond na de opening ook prachtig tegen Peter Boel, maar koos vervolgens het verkeerde plan. Achteraf bleek dat een opmars op de koningsvleugel het sterkst was geweest. Jan dacht echter materiaal te winnen op de damevleugel. Het bleek niet te kloppen, Jan moest in de achteruit en raakte de controle en het initiatief volledig kwijt; hij heeft de strijd hierna nog lang gerekt, maar in het eindspel incasseerde hij uiteindelijk een nul. Addy en Erik moesten beiden ook een nul slikken; volgens mij hebben ze beiden altijd het mindere van het spel gehad.
Positief was wel dat Jippe won – hij won vlak na de opening een gezonde pion, en zijn tegenstander kreeg nooit echt compensatie – en ook Jan Hania pakte een punt, alhoewel deze winstpartij van iets verder moest komen. Jan had een gelijkstaand eindspel op het bord gekregen, maar wist gaandeweg wat druk uit te oefenen op de witte stelling. In lichte tijdnood blunderde wit vervolgens: torenverlies door paardvork. Overigens stond Jan inmiddels vrij overwegend, ook als wit het correct had gespeeld.
Zo stond het na de tijdscontrole 4-4 gelijk, en waren Amir en ikzelf nog bezig. Eerder op de dag hadden wij allebei een aardige plus gehad, maar inmiddels stond Amir zeer zorgelijk terwijl mijn stelling in een remisestand was verzand. Het was dus de vraag of we uberhaupt nog een 5-5 gelijkspel uit het vuur konden slepen.
Amir zag zich genoodzaakt een verloren toreneindspel in te gaan, en kon, ondanks verwoede pogingen, geen halfje meer redden. Voor mijn partij gold dat de stelling nogal geblokkeerd was en in principe remise, maar ik loerde wel op kansjes – een potentieel stukoffer hier, een piondoorbraak daar – totdat mijn tegenstander plots een truc uitvoerde. Hij tructe echter zichzelf:
Zo werd het alsnog 5-5; Philidor is met een blauw oog ontsnapt, alhoewel deze uitslag ook een beetje teleurstelt, gezien hoe we er eerder in de wedstrijd voorstonden.
Niettemin staan we nu met 2 punten uit 2 wedstrijden prima ergens halverwege de ranglijst. Waarschijnlijk de beste seizoensstart in zo’n 8 of 9 jaar tijd, alhoewel dat vooral wat zegt over hoe slecht Philidor 1 meestal aan de competitie begint. De volgende ronde, zaterdag 4 november, moeten we echter uit een ander vaatje tappen, want dan moeten we op bezoek in Vianen (Noord-Brabant!) – de eerste van drie verre uitwedstrijden, en Vianen is tevens een van de sterkste teams in klasse 1B. We maken de borst alvast nat.