Wiebe Fraanje
Het vierde kwartet van uw koninklijke vereniging was over de rand van Friesland gekukeld en kwam terecht in Onna. Uw notulist had nog nooit van dit allervriendelijkste buurtschap gehoord en dacht dat de speellocatie van schaakvereniging Steenwijk, dorpshuis Onna, gevestigd was in het dorpshuis van Steenwijk genaamd Onna.
Gelukkig reed hij mee met eerstebordspeler Leo, die inmiddels dermate gepokt en gemazeld is in het schaken in de Friese Schaakbond dat hij spoorslag naar Onna reed, alwaar zich inderdaad een dorpshuis bevindt.
Dat bleek een prachtige schaakaccommodatie te zijn. Met een aantal thuiswedstrijden tegelijk voor de diverse FSB-teams van Steenwijk was het er een volle bak bovendien. Andermaal moesten we tot de ons bekende conclusie komen: wat is schaken toch een leuk spelletje en wat is het toch aangenaam om dat met heel veel liefhebbers tegelijk te doen op een gastvrije locatie.
Het schaken ging het Philidor-viertal evenwel niet al te goed af op deze dinsdagavond in oktober. Over de hele linie werd er heel aardig geschaakt, daar niet van, maar Wim zette aan bord 2 zijn toren op een veld dat alleen maar gedekt werd door een pion die gepend stond. Wég toren en na enig spartelen besloot Wim de heilloze missie te staken.
Wolter intussen was in een wild gevecht gewikkeld waar de materiaalverhouding heen en weer ging, totdat hij in de hopeloze situatie van een ondekbaar mat kwam te zitten en gelaten moest opgeven.
Aan bord 1 deed Leo eigenlijk niks fout, maar zijn tegenstander speelde nu eenmaal nóg nauwkeuriger en snoerde hem langzaam in.
Steenwijk 4 – Philidor 4 (FSB, klasse 2C, ronde 1) 3-1
Ramon Kuiters – Leo van Manen 1-0
Lauren Vis – Wim van Zeijl 1-0
Haijo de Vries – Wiebe Fraanje 0-1
Kristian Bokhorst – Wolter Jongsma 1-0
Wim van Zeijl in opperste concentratie terwijl Lauren Vis er ontspannen bij zit.
Omdat wij op deze website graag overwinningspartijen van clubgenoten zien, moet uw verslaggever in al zijn bescheidenheid helaas grijpen naar de partij van hemzelf, de enige winstpartij voor uw vereniging van de avond. Aangezien zijn tegenstander ruim een kwartier te laat kwam, kon Wiebe in alle rust waarnemen dat de tegenstander van Wim op het bord ernaast een Trompowski op het bord zette en met de breekzet 11. e4 en 12. e5 Wim onder druk wist te zetten.
‘Dat ga ik ook doen’, dacht Wiebe, indachtig de wijze lessen van Dolf Wissmann, die hem al eens eerder had aangeraden om met e4 aan de slag te gaan in de Trompowski. Et voilà: met 12. e4 en 15. e5 veranderde zwarts Lg7 in een ongeneeslijk kneusje. En nadat zijn tegenstander een paardvork met schaak over het hoofd had gezien was de klus vrij snel geklaard.