Het derde verloor de wedstrijd in Akkrum met 3,5 – 4,5. Maar het had 4 – 4 moeten zijn. Een theoretische remise werd verloren. Helaas.
Toen ik de eerste keer een “rondje“ maakte stond Siegbert een pion achter. Ik weet niet hoe dat kwam, maar hij heeft hem niet meer terug gezien. Kwam er zelfs nog een paar meer achter. Streed tot het bittere einde, maar verloor.
Hette wist in het middenspel een kwaliteit te winnen tegen een pion. Kreeg een betere stelling. Maar het was technisch nog een hele klus. Hette was goed op weg, toen zijn tegenstander pardoes een stuk weg gaf.
Pieter speelde een ingewikkelde partij. Als toeschouwer zag je alleen maar gekke dingen voor beide spelers. Toen ik weer lang kwam was het remise. Een goed resultaat voor Pieter. Vorig jaar verloor hij nog van zijn opponent.
Evan won. Voor mijn gevoel waren we nog maar net begonnen. Opeens stond Evan glunderend naast mijn bord. Ik keek hem aan: gewonnen? ” Ja!” Helaas heb ik niets van de partij mee gekregen.
De partij van Leo van Maanen was ingewikkeld. Alles leek in elkaar geschoven. Maar Leo boette een pion in. Gaf niet zoveel in die stelling. Maar langzamerhand kwam hij toch wat slechter te staan. Het werd moeilijker verdedigen. Toen gaf hij een stuk weg. Punt, uit.
Wim. De partij van de middag. Zonder de uitslag van Wim was het 3,5 – 3,5. De eerste keer dat ik langs liep stond hij een kwaliteit achter tegen 2 pionnen. Later zelfs 3. Volgens mij stond hij gewonnen. De pionnen waren ver opgerukt. Waarschijnlijk ging het even niet goed, want toen ik weer eens kwam kijken was de materiaalverhouding als volgt: Wim: Paard en een dubbelpion op de h-lijn. Die verloor hij. Tegenstander: een naakte toren. En beiden een koning natuurlijk. Het enig wat Wim moest doen: zijn koning niet naar de h-lijn brengen en het paard wat rond laten springen. Dan was het remise en een 4 – 4 uitslag. Wim ging met zijn koning dus naar de h-lijn en werd mat gezet. Helaas, pindakaas.
Leo Bosma kreeg een toreneindspel op het bord, waarin hij een pion achter stond. Dit was niet te houden. Hij hield het lang vol, maar het lukte niet.
Siem speelde een Caro-Kann met 3. c6–c5. Pion werd geslagen. En de volgende zetten waren volgens het boekje. Pion kwam terug en na een “ongelukkige zet “ van zijn tegenstander nam hij het heft in handen. Won in 23 zetten.