Met de wind mee naar Leeuwarden pakte ik toch in de laatste kilometer nog een bui mee. Mijn gedachte om droog over te kunnen komen, kon zoals ze dat wel zeggen; ‘down the drain’. Stroomde het buiten lekker door, binnen bij Zaalenzo stroomde juist weinig door. Alleen de urinoirs konden gebruikt worden. Rioolservice was al ingeschakeld. Dames en de grote boodschappen moesten naar het sportcentrum van BV-Sport.
Teamcaptain Egbert had ons een mooi overzicht gegeven zodat wij goed voorbereid waren. Onze tegenstander Hardenberg had echter een invaller of twee. Ik weet niet hoe het de anderen is vergaan, maar van een voorbereide Caro-Kann werd het het vleugelgambiet van de Siciliaan. Naar mate mijn partij vorderde kreeg ik steeds minder mee van de andere partijen. De tweede pion die ik in de aanbieding gooide werd niet aangenomen. In plaats daarvan werd de f-pion opgespeeld en na en-passant-slaan kreeg ik een toren tegen mijn witte loper aangeboden. Dat is meestal wel een goede deal en ook hier bleek dit het geval. De druk op de zwarte stelling kon ik vasthouden en nadat de torens waren binnengekomen en de achtste rij controleerden was de weerstand gebroken.
Tijdens het naspelen, hoorde ik ineens dat we met 4-0 voor stonden. Dan moet ik nog maar even naar de zaal om naar de overige borden te kijken. Maar, alle 2e teamspelers waren al klaar met hun partij. Eind uitslag 4½ -3½. Van 4-0 naar 4½ -3½? Wat heb ik allemaal wel niet gemist? Wel, het verlies van Maarten aan het eerste bord. Eelke had geen Caro-Kann voorbereid en kreeg mijn tegenstander. Ergens ging iets mis en het punt kwam aan de andere kant.
Oene, altijd als laatste nog bezig maar nu verrassend vroeg klaar vertelde; ‘Ik heb wel zo vreselijk slecht gespeeld dat ik je niks laat zien. Mijn tegenstandster heeft zeer terecht gewonnen en heeft vanaf zet 1 steeds in de plus gestaan.’ Blijft Egbert over… Zijn tegenstandster bood remise aan toen het 4-0 stond. Egbert wist dit en betwijfelt of zij het op dat moment ook wel wist. Dit aanbod kon hij dus ook niet laten liggen. Hiermee was de overwinning veiliggesteld. Hulde voor het overzicht van onze teamcaptain. Door deze uitslag en het verlies van DSG Pallas bij Schaakwoude staan we nu tweede achter Hardenberg die nog 1 bordpunt meer heeft.
Op bord 4 speelde Rein met wit tegen Jan vd Veen. Deze partij bleef lange tijd in evenwicht en interessant, het enige wat uit balans was, dat was de tijdverdeling. Op enig moment had zwart nog 10 minuten (inclusief increment) voor meer dan 20 zetten terwijl wit 45 min tijd had. Het was dus zaak hiervan te profiteren. De geijkte manier om dit te realiseren is door de Salvotechniek van Vermaat toe te passen. Het concept is dat je een zet bedenkt en op de mogelijke responses van je tegenstander vooraf besluit welke zet je daarna speelt en deze á tempo speelt. Op enig moment had zwart minder dan 1 minuut en kon wit enige keren deze techniek (met veel plezier) toepassen om de druk maximaal op te voeren. Hieronder het slotstuk van de partij. Zwart heeft nog minder dan 1 minuut en speelt Dd6. Wit kan een pion terugwinnen met Dxd6 en Lxc7. Echter, wit speelt uiteraard Dc2 en vervolgens Lxc7. 1-0
