K.S.C. PHILIDOR 1847

Jeugdig talent geeft Philidor hoop

Oene Schriemer

Rating
Rating
Ros, S. (Sikko) 2194 Boer de, R. (Rein) 1953 ½ – ½
Bosma, E.S. (Erik) 2022 Heide van der, A. (Auke) 2050 1 – 0
Wiersma, T.J. (Tjalling) 2046 Schriemer, O. (Oene) 1944 1 – 0
Sijbesma, R. (Rienk) 2058 Etmans, M.D. (Maarten) 1971 ½ – ½
Viersma, M. (Murk) 1924 Iperen van, A. (Alec) 1694 1 – 0
Hibma, J. (Jan) 2013 Wind, E.T. (Egbert) 1852 1 – 0
Wissmann, D. (Dolf) 1963 Kempenaar, L. (Lutzen) 1499 0 – 1
Dam van, J.G. (Joost) 2040 Heidinga, E. (Eelke) 1868 1 – 0
Gemiddelde Rating: 2033 Gemiddelde Rating: 1854 6-2

 

Erik Bosma memoreert nog eens de goede banden tussen beide teams en wenst allen een leuke partij.

Afgelopen zaterdag stond sinds lange tijd de klassieker Lasker 1- Philidor 2 weer op het programma. Altijd leuk om het tegen deze sympathieke jongens op te nemen. We kennen elkaar al jaren en maken  er doorgaans een leuk schaakfeest van. De voorbereiding op deze klassieker verliep echter moeizaam. Marcel had al eerder aangegeven dat hij deze wedstijd helaas moest missen, maar toen Philidor 1 ook nog 2 spelers (Cas en Erik) nodig had, moesten we weer een beroep doen op onze jeugdspelers. Alec en Lútzen waren echter graag bereid om ons te helpen.
De wedstrijd die vanwege een jeugdschaaktoernooi in Sint Jacobiparochie bij Zaal Enzo werd gehouden had een merkwaardig en onlogisch verloop. Op de borden waar wij goed stonden ging het opeens mis en waar ik niet meer op een punt had gerekend kwamen de halfjes toch nog binnen.  Ik zal proberen om alle partijen, de één wat langer dan de ander, van commentaar te voorzien.

Alec was als eerste klaar. Na een degelijk opgezette Italiaanse partij leek er niets aan de hand, totdat Murk een koningsaanval inzette waar Alec niet goed op reageerde. Jammer Alec, dat je schaakmiddag van korte duur was, maar we hebben je er een volgende keer graag weer bij.

Maarten had de hele nacht slecht geslapen, meestal niet een goed voorteken. Hij speelde niet echt geconcentreerd en stond na de opening 2 pionnen achter zonder enige vorm van compensatie. Gelukkig vatte Rienk zijn taak wat al te gemakkelijk op en raakte eerst zijn eerste en even later ook zijn tweede pluspion kwijt. Om erger te voorkomen bood hij snel remise aan hetgeen door Maarten met dank werd aanvaard.

Auke kwam op bord 2 goed uit de opening, won een pion en leek op een overwinning af te gaan. Toen Erik zijn verloren gegane pion in het middenspel weer terug wist te winnen, was er nog niet veel aan de hand, maar Auke speelde onverantwoord op winst en kreeg het deksel op zijn neus.

De volgende beslissing vond plaats aan bord 8 waar Eelke het opnam tegen schaaknomade Joost van Dam. Wat daar heeft plaatsgevonden weet ik niet, maar ik had de indruk dat het ratingverschil en het feit dat Eelke zwart had heeft geleid tot een regelmatige nederlaag. Als het anders is hoor ik het wel. Nou dat het anders was hoorde ik een dag later. Eelke stond op een gegeven ogenblik op – 3,0 (Eelke had zwart) volgens zijn engine en dus eigenlijk glad gewonnen. Hij wilde er echter niet meer over kwijt en zat nog midden in de verwerking van het verlies.

De volgende beslissing kwam op bord 3 bij Oene tegen Tjalling. Vanuit een Siciliaanse opening kwam ik steeds beter te staan. Op een gegeven ogenblik stond ik volgens mijn engine zelfs op +2,75 (zie partij), maar Tjalling is ondanks zijn hoge leeftijd nog steeds een geslepen vos. Hij wist uit het niets een aanval op te zetten die hem praktische kansen bood en toen ik op zet 26 enorm blunderde en alleen met groot materieel verlies mat kon voorkomen, was de stand inmiddels 4,5 -0,5 in het voordeel van Lasker geworden.

Op bord 7 speelde de 12-jarige Lútzen tegen GM probleemoplosser Dolf Wissmann. Nu is Dolf niet in zijn grootste vorm, maar de wijze waarop Lútzen hier gebruik van maakte verdient alle lof. In een goed opgezette Siciliaanse partij (zie partij) kreeg Lútzen een kansrijke aanval, waar Dolf met bijna 500 elopunten meer niet goed raad mee wist. Met al zijn ervaring wist Dolf nog vage tegenkansen te creëren, maar Lútzen omzeilde alle klippen als een volleerd meester en wist het enige winstpunt voor Philidor veilig te stellen. Proficiat Lútzen, een geweldige prestatie. Na een lange fietstocht met tegenwind, een lange partij van meer dan 4 uren, een etentje bij de Chinees met heren die qua leeftijd met gemak je opa hadden kunnen zijn en een lange fietstocht weer terug, zal je met een blij en trots gevoel een heerlijke avond hebben gehad. Het is je van harte gegund en meer dan verdiend.
Op deze plek wil ik de jeugdafdeling van Philidor een enorm compliment maken voor het feit dat het ene na het andere jeugdlid enorme progressie maakt, waar de seniorenteams nu al maar zeker in de toekomst veel profijt van zullen hebben.

Een geconcentreerde Lútzen die zijn prooi niet meer loslaat, hetgeen Dolf hier ook lijkt te beseffen

Op bord 6 mocht Egbert het opnemen tegen good old en schaakamigo Jan Hibma. Sinds een aantal jaren vergezelt Jan De Harde Kern met regelmaat naar de schaakweekenden in Wijk aan Zee en vorig jaar ook naar het schaakfestival in Gent. Een prachtig door Jan geschreven verslag daarvan is te vinden op de website van Philidor. Kortom, Egbert en Jan zijn schaakvrienden en gunnen elkaar alles buiten het schaakbord. Op het bord is dat anders en wordt er gestreden tot het eind. Egbert kwam naar eigen zeggen wat moeilijk uit de opening, omdat hij bij een kritieke keuze enorm moest plassen en daarbij  niet de beste zet speelde. Langzamerhand kwam hij weer terug in de partij en kwam zelfs beter te staan. Met een stukoffer probeerde Jan in troebel water te vissen en met dame en loper wist hij het Egbert nog knap lastig te maken. Zelfs zo lastig dat Egbert tot overmaat van ramp in een matnet terecht kwam en de partij ook nog verloor. Heel sneu Egbert en die dreun zal nog wel even nagewerkt hebben. Jan Hibma weet echter hoe dit voelt, want hij werd een maand eerder op vergelijkbare wijze door Erik Sparenberg in een FSB-wedstrijd verslagen. Nu maar hopen dat ik het goed verwoord heb, want toen kreeg de verslaggever er van langs van Jan.

Tot slot het gevecht aan bord 1 tussen Rein en Sikko. Rein had zijn dag niet, kwam slecht uit de opening en moest toezien dat hij een pion verloor en steeds moeilijker kwam te staan. Toen ik de stelling zag wist ik dat Rein nog één ding ging proberen, namelijk een stelling creëren waarbij Sikko maar moest proberen om met paard en loper binnen 50 zetten mat te zetten. Sikko was vaag op de hoogte van het winstplan, maar liet de koning van Rein tot 2 keer toe ontsnappen. Bij de derde poging leek het Sikko nu wel te lukken, maar hij kwam net 4 zetten tekort om Rein binnen 50 zetten na het slaan van de laatste pion mat te zetten.

Met dit hilarisch slot kwam een eind aan een mooi schaakgevecht, waarbij het nooit echt spannend is geworden en Lasker verdiend heeft gewonnen. Dat het op bepaalde borden anders had kunnen lopen en we misschien wel hadden kunnen winnen als…., geldt niet, maar wat wel geldt is dat wij talentvolle jeugd hebben die ons zeker in de nabije toekomst veel plezier gaat opleveren. Na afloop hebben we bij de Chinees in Bilgaard  traditiegetrouw alles geëvalueerd en geproost op de zonnige toekomst.

Geef een reactie