Het was een prachtig zonnige zaterdag, maar niet alle voortekenen waren geweldig. Een van de twee auto’s reed wel drie keer verkeerd en kwam daarom pas iets na aanvang bij de speelzaal aan. Overigens een prachtige speellocatie in Zwaag, een modern multifunctioneel centrum; ondanks dat we bijna elk seizoen tegen Caissa Eenhoorn spelen is dit de eerste keer in zo’n 10 jaar dat het een uitwedstrijd betreft. In de fraaie speelzaal hing ergens aan een bordje nog een A4tje met een leuke voorbeschouwing op deze wedstrijd, met een lijstje van de laatste keren dat dat Philidor en Caissa tegen elkaar speelden – enkele keren werd het 5-5, en bijna nooit een uitslag groter dan 4-6 of 6-4. We zijn dus meestal aan elkaar gewaagd, alhoewel Caissa de laatste jaren wel steevast ratingfavoriet is (en zo ook vandaag).
Ook fijn was dat onze Friese competitieleider Erwin Denissen vandaag de arbiter was. Hij had niet zoveel te doen, moest wel lang wachten op de laatste partij. Eigenlijk het enige smetje op de speelzaal was dat het nogal warm werd – waarschijnlijk door een combinatie van het zonnige weer en de overijverige airconditioning.
Dan de wedstrijd zelf. Eigenlijk verliep het lange tijd van een leien dakje voor Philidor. Goede stellingen aan veel borden. De eerste die een punt wist te scoren was Migchiel; hij had een solide, iets betere stelling tegen Robin Duson, die iets te wild begon te spelen. Migchiel strafte haar spel goed af:
Daar stond een nederlaag van Osama tegenover, die tegen Henk-Jan Visser een scherpe maar speelbare stelling had totdat Visser met een truc de zwarte d5-pion afhandig wist te maken, waarna de zwarte stelling instortte.
De volgende resultaten werden in de tijdnoodfase genoteerd. Erik Kruit verloor aan bord 10; in het middenspel overzag hij een tussenzet van wit waardoor hij een pion verloor. Hierna waren er wellicht nog remisekansen, maar vervolgens zag Erik ook nog een trucje met een aftrekaanval op zijn dame over het hoofd, waardoor hij beslissend materiaal verloor. De nederlaag van Maarten aan bord 9 was nog wat ongelukkiger, want Maarten won in het middenspel een gezonde kwaliteit. In het vervolg kon hij zijn torens niet echt goed activeren en kreeg zwart, met kwaliteit minder, een behoorlijk initiatief. Na de wending …c3! bxc3 …Pc4 kreeg zwart niet alleen een gevaarlijke vrijpion op c3, maar moest Maarten de kwal teruggeven en was het al gauw afgelopen.
Addy boekte een solide zege. In de opening offerde zijn tegenstander een pion en had een tijdlang redelijke compensatie. Addy wist echter de extra pion te consolideren, nam het initiatief langzamerhand over en zag de tactische details wat beter dan wit:
Daarentegen verloor ik aan bord 2 van Martijn Monteban. Na de opening stond ik iets beter, en dirigeerde al mijn stukken naar de koningsvleugel (waar ik een ruimte-overwicht had) in de veronderstelling een aanval te beginnen. Het bleek echter het verkeerde plan, want mijn stukken kwamen zo in de knoop te staan dat, nadat Martijn de juiste pionzetten deed, ik een stuk zonder compensatie verloor.
Opgeteld stond het 4-2 voor de thuisploeg, maar er was niks aan de hand want de overige borden stonden alle vier heel goed tot gewonnen voor ons. Helaas begonnen we hier punten te morsen. Ten eerste liet Jippe een gewonnen staand eindspel remise worden omdat hij iets te lang aarzelde over de afwikkeling:
Vervolgens gaf Jan zijn eigen partij ook remise, in de veronderstelling dat remise een prima resultaat was gezien de stand en de overige partijen, en omdat hij dacht dat zwart sterk tegenspel zou krijgen. Hij vertelt er zelf over:
Zo stonden we 5-3 achter en was het duidelijk dat Amir en Erik beiden moesten winnen. Ze stonden op dat moment beide ook gewonnen; vooral de stelling van Erik was vrij duidelijk want hij stond een paard+pion voor in een eindspel met verder alleen dames en enkele pionnen. Het duurde een tijdje, vooral omdat zwart tot mat doorspeelde, maar hij kreeg de vis vrij simpel op het droge.
Amir speelde net als vorig jaar tegen de sterke Daan Zult. Toen was het een van de kortste partijen van de wedstrijd, deze keer was het pas om 18:30 afgelopen – een partij van 5,5 uur dus… Na de opening stond Amir wat gedrongen en een tijdje wat minder, en verloor een kwaliteit voor iets te weinig compensatie. In het vervolg wist Amir echter een sterk initiatief te ontwikkelen, wat zich na de 40e zet tot een vrijwel gewonnen stelling had ontwikkeld:
Een zwaarbevochten 5-5 uiteindelijk, die aanvankelijk met opluchting ontvingen, want de zege van Amir moest wel van erg ver komen en we dachten dat we hiermee onze stand onderaan de ranglijst iets hadden verbeterd. Toen de uitslagen van de overige wedstrijden binnen waren bleek dat echter niet het geval te zijn, want Groningen 2 boekte een monsterzege op UVS, en de veilige 8e plaats is juist verder uit ons zicht geraakt. Dat de wedstrijd in Zwaag in 5-5 eindigde ipv. een minieme zege voelde daardoor wrang, zeker gezien de paar halfjes die we hebben weggegeven.
Met nog twee wedstrijden te spelen, ten eerste thuis tegen directe concurrent Paul Keres 2 en in de laatste ronde uit tegen de waarschijnlijke kampioen Stukkenjagers, is de opdracht vrij simpel. We moeten winnen van Paul Keres, want anders hebben we alleen in theorie nog kansen op handhaving. En vervolgens moeten we in de laatste ronde hopen dat onze concurrenten het slechter doen dan wij. En wie weet is het team uit Tilburg dan reeds kampioen en zijn ze niet langer geneigd om tot het gaatje te gaan tegen ons.