Na het minder succesvolle vorige seizoen mag het derde het een klasse lager proberen. Deze keer in Assen met twee invallers, Simon Botter voor Erik kruit en Pieter Ploeger voor Eelke Heidinga. De twee jeugd spelers, Dylan en Simon brachten de gemiddelde leeftijd van het team danig omlaag.
Pieter Ploeger was als eerste klaar, na een Scandinavische opening met Da5 ontstond er veel ruimte met de nodige dreigingen en niet veel later een dubbelschaak met mat, 0-1. Derk kwam wel goed uit de opening maar kon geen goed vervolg vinden en besloot het remisaanbod maar aan te nemen, ½-1½.
Pieter Hoekstra begon met een Siciliaanse opening, ik heb de rest echter gemist maar het was wel een punt, ½-2½. Dylan kon het niet bolwerken, hij had last van een moeilijk te ontwikkelen witte loper en kon zich alleen bevrijden door materiaal te geven, 1½-2½.
Simon begon zijn debuut bij de senioren met een overwinning! Hij had goed opgelet toen Migchiel hem ooit de ‘fried liver’ aanval had uitgelegd. Het werd een nogal wilde opening met de nodige dreigingen en er zat de hele tijd een ‘truckje’ op f2 in de lucht, de tegenstander kon al deze complicaties echter niet verwerken, 1½-3½.
Ik zelf speelde zelf de ruilvariant van de Caro-Kann en hield een eindspel aan over zonder de lichte stukken. Ik begon echter te knoeien en nam in een slechtere stelling het remiseaanbod aan, 2-4.
In ieder geval een gelijk spel met goede stellingen voor Siem en Siegbert. Siem kreeg echter te maken met een toren op de tweede rij en twee zeer actieve lopers en stukverlies was onvermijdelijk, 3-4.
De hoop was nu op Siegbert gevestigd en hij stelde niet teleur, na veel dreigingen werd er een stuk gewonnen en toen de tegenstander trachtte met actief tegenspel dit verlies te compenseren werd er nog een stuk ingeleverd, 3-5.
Een goed begin maar dit was niet de sterkste tegenstander, de volgende keren moeten we nog flink aan de bak.