De kraker in het GSV pand aan de Hereweg in Groningen tussen LOS en Philidor kende geen enkele remise. Een bloedbad! Of misschien een foutenfestijn. En door het gebrek aan remises was er (paradoxaal genoeg) geen winnaar, want het werd 4-4. Op zich een prima uitslag voor Philidor – we behouden de koppositie met 2 matchpunten voorsprong en hebben nog steeds het kampioenschap voor het grijpen, maar achteraf voelt het toch een beetje zuur. Zuur, want zelf gaf ik een simpele winst uit handen en verloor uiteindelijk, en ook bij 1 of 2 andere verliespartijen zat er wel meer in voor ons. We staan nu 2 matchpunten voor op de concurrentie waar het er 4 hadden kunnen zijn! Dan waren de laatste twee rondes een formaliteit geweest. Maar goed, we moeten het met de realiteit doen in plaats van een formaliteit.
Onze start was zeer voortvarend. Eigenlijk vanuit de opening kregen we aan drie borden overwegende stellingen. Migchiel kwam tegen Groenewold al gauw een pion voor en had bovendien een overweldigend pionnencentrum, Addy pakte het gambietje van van Assendelft zeer energiek aan, en in mijn partij mishandelde Rietman de opening behoorlijk.
Bij de overige partijen was er aanvankelijk niet zoveel aan de hand, alhoewel het speeltempo in de partij van Cas wel een stuk hoger lag. In no time kreeg hij een eindspel/dameloos middenspel op het bord waarin hij enig initiatief had. Toen ik weer keek had Cas een eindspel met pion meer dat vrij simpel gewonnen bleek. Op zijn verjaardag zette hij ons dus op een 1-0 voorsprong:
De voorsprong werd uitgebreid, alhoewel pas na zo’n 3 uur spelen. Allereerst kon Migchiel een punt incasseren. Hij stond op het punt een tweede pion te veroveren met behoud van zijn enorme positionele voordeel, en toen vond Groenewold het wel genoeg.
Ook Addy boekte een prima winstpartij, misschien nog wel knapper. Met de fraaie zet 18. De6!! haalde hij al het zwarte tegenspel uit de stelling en forceerde hij een gewonnen eindspel:
Dat waren drie winstpartijen. Helaas begon de puntenmachine van Philidor hier te haperen, te beginnen met mijn eigen partij. Na zo’n 15 zetten had ik een volstrekt gewonnen stelling op het bord gekregen tegen Rietman en kon ik uit legio winstmethoden kiezen:
Mijn oog viel hier op Lc5 gevolgd door binnenvallen op f2. Bijvoorbeeld 17…Lc5 18.Le3 d4 19.Lc1 Txf2! 20.Kxf2 Dh2+ en wit gaat mat in een paar zetten, de andere toren komt naar f8 et cetera. Of zelfs 17…Lc5 18.Le3 Txf2 19.Lxf2 Dg3+ en wint. Zoals gezegd, enorme keuze…
Maar om de een of andere reden verwisselde ik de zetten en bracht ik direct 17…Txf2 op het bord. Kortsluiting… Plotseling kom ik niet met de dame binnen, want na 18.Kxf2 Lc5+ heeft wit 19.Kg2. Ook hier staat zwart trouwens nog steeds gewonnen, ondanks toren minder – zo slecht is de witte stelling – maar het was niet zo makkelijk meer (de realisatie dat ik net een behoorlijke fout had gemaakt hielp ook niet). Rietman verdedigde zich scherp en een paar zetten later raakte ik het spoor bijster, stond gewoon een toren achter en kon opgeven.
Ook de verliespartij van Amir, aan bord 1 tegen Renze Rietveld, had niet hoeven gebeuren. Het leek een vrij rustig partij die gelijk opging, maar in het dameloze middenspel werd plots het centrum – waar Amir’s koning zich bevond – geopend, en dat kon zijn stelling niet verdragen. De tijdnood hielp ook niet.
Jippe verloor ook, een beetje op curieuze wijze. Eerder in de partij sloeg hij een remise-aanbod van Ten Vergert af (had misschien even moeten overleggen met de teamcaptain…). Jippe had een pion geofferd en investeerde vervolgens nog meer materiaal om bij de witte koning te komen. Hier was hij diep aan het rekenen… Toen werd plots zijn speeltafel een stuk verschoven – op verzoek van Jan (zat naast Jippe aan dezelfde tafel), de zon scheen hem in de ogen, maar dit verraste Jippe – en hij raakte door het gedoe met de tafel de draad van wat hij aan het berekenen was helemaal kwijt. Ging de fout in en een nul als gevolg.
3-3 dus met nog twee partijen bezig. Teamcaptain Jan stond lange tijd een beetje minder tegen Hendrik de Groot, maar bij aanvang van de tijdnoodfase stond het min of meer gelijk. Echter op een bepaald moment produceerde Jan de ongelukkige zet f2-f4? waarna de Groot met een tussenschaakje twee pionnen buit kon maken. Er resteerde een toreneindspel met 2 tegen 4 pionnen dat net niet binnen de remise-marge bleek.
Gelukkig leek het op dat moment al redelijk zeker dat Erik zou gaan winnen van Mathijs de Jong, anders was het een compleet rampscenario geweest. Erik stond een tijdlang wat gedrukt, maar dat was het dan ook wel. Eigenlijk ging zijn partij vooral over de witte loper op g5. Erik viel deze loper aan met de pionzet …h6, waarop wit h2-h4 speelde. Met de zwarte koning op h8 was het niet goed mogelijk voor Erik om de loper te pakken, want de h-lijn zou dan met dodelijke consequenties geopend worden.
De loper kon echter nergens heen, en ondertussen kon Erik rustig zijn stukken op de koningsvleugel zo maneuvreren dat hij de loper op het juiste moment zou verorberen. Uiteindelijk hakte wit zelf de knoop maar door en offerde hij de loper voor twee pionnen. Dit bleek niet genoeg compensatie voor het stuk, alhoewel hij de strijd nog tot diep in het eindspel rekte.
Wat verandert deze 4-4 aan de titelstrijd? Eigenlijk niet zoveel, want grappig genoeg speelde de enige andere concurrent – Max Euwe 1 – ook 4-4 gelijk. Het verschil in matchpunten en bordpunten is dus hetzelfde als bij aanvang van de 7e ronde – we staan nog steeds 2 matchpunten voor op LOS en 4 op Max Euwe, en zo’n 7 bordpunten voor op beide teams. En nu zijn er nog maar 2 ronden te spelen in plaats van 3; de eerste horde is genomen.
Maar dat betekent wel dat we in ieder geval nog 1 wedstrijd moeten winnen. Bij voorkeur de volgende wedstrijd, thuis tegen Max Euwe 1, want ik laat het liever niet van de laatste wedstrijd afhangen. En het is ook mooi als we thuis in Leeuwarden het kampioenschap kunnen beslissen (min of meer; als wij winnen en LOS wint ook, dan is het in theorie nog niet uit – alhoewel je het dan waarschijnlijk over scenario’s hebt als “LOS moet de laatste ronde 7-1 winnen en wij moeten 8-0 verliezen”).
In ieder geval hoeven we ons geen echte zorgen te maken. hadden we 4,5-3,5 van LOS verloren, dan was het alle hens aan dek geweest. Nu, zoals het verslag van de zijde van LOS zegt, worden we gewoon kampioen zolang we geen gekke dingen meer doen.