Met nog 3 ronden te gaan is de kans op promotie nog steeds aanwezig. In theorie tenminste , maar praktisch gezien is die kans wel heel erg klein. HSP/Veendam 1 laat nauwelijks iets liggen, terwijl de prestaties van Philidor 2 nogal wisselend zijn. Het enige wat we kunnen doen is drie keer winnen en daarmee de druk op HSP/Veendam opvoeren, zodat we aan het eind van de rit toch nog aan het langste eind trekken.
Wishful thinking of niet, het blijft naast het plezier dat wij aan schaken en samen op pad zijn beleven, het enige dat ons rest om de kans en de hoop op een terugkeer naar de derde klasse in stand te houden.
Vandaag waren alle spelers beschikbaar voor een basisplaats en onze captain vond het dan ook wel een mooie gelegenheid om zelf eens vanaf de zijlijn de verrichtingen van zijn (schaak)vrienden te volgen. Een mooi gebaar Egbert, maar ik betwijfel of je het een volgende keer weer zal doen. Het valt niet mee om het geploeter van je teamgenoten te aanschouwen, terwijl jezelf alle goede voortzettingen allang had gezien, maar niets anders kan doen dan lijdend toezien.
Het begon allemaal voorspoedig. Als kersverse Fries kampioen 60+ bleef ik nog even op de roze wolk zitten. Eerlijk gezegd werd het mij ook niet heel erg moeilijk gemaakt. Hoewel ik in 16 zetten won had ik nog maar 25 minuten over, omdat ik moeite had om de winnende variant te vinden. Uiteindelijk lukte dat gelukkig wel. Mijn tegenstander had als excuus voor zijn povere spel dat hij slechts een paar uurtjes had geslapen. Hij maakte inderdaad geen uitgeslapen indruk. Zie partij hieronder: Wit: Oene – Zwart: Sjoerd
Jan Boersma was de volgende die klaar was. Jan kwam met zwart in een zij-variant van het Siciliaans terecht, dat bekend staat als het vleugelgambiet. Vroeger speelde ik dat ook wel eens. Met direct d5 wist Jan de scherpste aanvalsmogelijkheden van wit te omzeilen en door een vroege afruil van de witte loper kreeg Jan enig voordeel. Helaas ging dit voordeel door een onnauwkeurigheid van zwart weer verloren en moest Jan oppassen om niet te verliezen. Met de juiste timing bood Jan remise aan, dat na ampel beraad werd aangenomen. De volgende keer wel even overleggen met de captain Jan, maar gezien de stand in de wedstrijd en de stelling op het bord was het wel gerechtvaardigd. De tegenstander van Jan nam het aanbod dus aan, maar had daar bij de analyse toch wel wat spijt van.
Eelke Heidinga meldde zich als derde. Na een moeilijk jaar, waarin veel van Eelke en zijn naasten gevraagd werd, gaat het nu gelukkig weer bergopwaarts met Eelke zijn gezondheid. Ook zijn schaken lijkt weer iets van de glans van weleer terug te krijgen. Na al eerder 2 overwinningen in de KNSB geboekt te hebben, schaarde hij zich ook moeiteloos bij de eerste tien van het Fries kampioenschap 60+. Ook vandaag was Eelke weer in goede doen getuige zijn vlekkeloze eindspeltechniek waarmee hij zijn tegenstander dwong tot het verlies van een pion en even later de partij. Dat het zover kwam is eigenlijk wel een cadeautje, want halverwege de partij bood Eelke nog remise aan. Dit ging als volgt: “Meneer Pouw, ik bied u remise aan” zei Eelke. “NEE” zei zijn tegenstander. “Ik bied u WEL remise aan” zei Eelke, waarna meneer Pouw hartelijk moest lachen, maar het aanbod alsnog afwees.
Met een 2,5 – 0,5 voorsprong en goede stellingen bij Marcel, Maarten, Evan en Auke en een gelijke stelling bij Rein leken we op weg naar een grote overwinning. Een overwinning die de druk op de koploper alleen nog naar meer zou opvoeren. Maar opeens verdwenen de mooie stellingen als sneeuw voor de zon. Auke kreeg met zwart te maken met het Londen systeem en evenals in de FK partij tegen Klaas Abma een paar dagen geleden, kwam hij goed uit de opening. Met een goede stelling en een pion meer was de overwinning slechts een kwestie van tijd. Met een enorme misser vergooide Auke in 1 zet zijn opgebouwde voorsprong. Deze domper kwam zo hard aan dat hij het resterende eindspel zelfs niet meer remise wist te houden.
Na de nederlaag van Auke kwam ook het resultaat van bord 1 op het scoreformulier. Marcel wist met wit wel raad met de Scandinavische verdediging van zijn tegenstander. In het middenspel was Marcel echter iets te lichtzinnig en kwam hij met de schrik vrij toen zijn tegenstander met een torenoffer eeuwig schaak dreigde. Met Kg2 wist Marcel dit nog net te voorkomen en daarna was de partij snel in zijn voordeel beslist. Zie hieronder de partij
Rein had met wit de hele partij een klein plusje. Het was echter lastig om dit voordeeltje uit te bouwen, omdat de dame zowel nodig was in de aanval als ook in de verdediging. Toen Rein alsnog besloot om met met zijn dame in de aanval te gaan kreeg zwart de kans om eeuwig schaak te geven. Een terechte remise waar het evenwicht nooit echt verbroken is geweest.
Het was even wennen om Maarten als laatste aan het werk te zien. Aan hem de eer om het bevrijdende halfje binnen te halen voor de uiteindelijke winst. In het Spaans kreeg Maarten op de 4e zet g7-g5 voorgeschoteld. Een zet die hij in zijn lange loopbaan nog nooit eerder had gezien. Met het nodige gemanoeuvreer wist Maarten een positioneel ideale stelling te bereiken. Daarna blunderde hij zo maar een pion weg, maar gelukkig pakte dat nog goed uit ook. Met een paar tactische zetten kreeg hij een totaal gewonnen stelling, die op verschillende manieren beslist kon worden. Als je echter veel goede mogelijkheden hebt is de kans groter dat je de fout in gaat dan dat je maar één mogelijkheid hebt. Maarten koos voor het eindspel waarin zijn tegenstander kans zag een vesting te bouwen. Nog lange tijd heeft Maarten geprobeerd er door heen te komen, maar het bleek voor hem een onneembare vesting. Gelukkig was het halfje genoeg voor de winst.
Na de partij kwam Marcel al snel met de oplossing om de vesting te slopen. Aan de zijlijn zie je nou een keer meer dan achter het bord. In onderstaand diagram wint Pa4 en vervolgens Pc5 vrij eenvoudig.
We hebben een enorme kans laten liggen om ons bordgemiddelde te verhogen. Door de overwinning van HSP/Veendam zijn we niet dichterbij gekomen en is het bordgemiddelde zelfs iets slechter geworden. Desondanks blijft de druk gehandhaafd en blijven we loeren op die ene kans, hoe klein die ook moge zijn.