Er stond weinig meer op het spel in onze laatste wedstrijd tegen DTK. In theorie konden wij nog kampioen worden, maar die kans was uiterst klein. Wij hadden het ook niet meer in eigen hand. Ik had de opstelling enigszins aangepast door Maarten en Cas van bord te laten ruilen. Ook DTK had over de opstelling nagedacht: Jeroen Weggen en Sven Broersma hadden ook van bord gewisseld. Zoals aan de gedetailleerde uitslag te zien is, pakten de wijzigingen goed uit voor DTK en slecht voor ons. Migchiel had zwart gekregen, omdat hij met die kleur nog niet had verloren: hij verloor met zwart. Maarten had wit gekregen, omdat hij met die kleur nog niet had verloren: hij verloor met wit. Cas had zwart gekregen, omdat hij de laatste drie potjes met wit had verloren, met zwart remises had gescoord tegen Sikko Ros en Dick Stavast en nog niet verloren had met die kleur: hij verloor met zwart. Zo zie je maar: het maken van een opstelling op basis van eerdere resultaten met wit of zwart is geen garantie voor succes.
| Jong de, M. (Migchiel) | 2276 | Broersma, S. (Sven) | 2079 | 0 – 1 | ||
| Etmans, M.D. (Maarten) | 2017 | Weggen, J.V. (Jeroen) | 2169 | 0 – 1 | ||
| Roorda, C. (Cas) | 1986 | Lemstra, B. (Bart) | 2032 | 0 – 1 | ||
| Jong de, S.F.J. (Siegbert) | 1880 | Heikamp, H. (Hendrik) | 1968 | 1 – 0 | ||
| Gemiddelde rating: | 2040 | Gemiddelde rating: | 2062 | 1-3 |
Ikzelf was als eerste klaar. Ik besefte toen natuurlijk nog niet dat het ons enige punt zou worden. Cas stond slecht, maar dat Maarten en Migchiel ook zouden verliezen, was toen nog niet te voorzien. Mijn tegenstander speelde zijn paard iets te vroeg naar d4. Het kostte hem na paardruil een pion en toen hij later ging forceren met b7-b5, kreeg ik ook nog een gevaarlijke vrijpion. Drie zetten later gaf zwart op. Het leidde tot euforie bij de spelers van Sneek. Wat was er aan de hand? Zij speelden op dat moment tegen Emmeloord. Mijn overwinning betekende namelijk dat DTK niet meer met 3½-½ van ons kon winnen en dat hield weer in dat Sneek genoeg had aan een gelijkspel om kampioen te worden. En zo geschiedde. Migchiel verloor van Sven Broersma. Hij heeft waarschijnlijk ergens de winst gemist en verloor zelfs nog, toen hij zich verrekende. Hij noemde het zelf een ‘hersenschim’. Cas kwam er tegen Bart Lemstra vanuit de opening niet echt aan te pas. Wit dreigde binnen te vallen op de c-lijn, terwijl Cas nog niet had gerokeerd. De koning van Cas kwam nog op f7 terecht, maar daarna verdwenen de pionnen op a7 en b7 wel van het bord. Wit kreeg zodoende twee verbonden vrijpionnen op de a- en de b-lijn en die waren niet meer te stoppen. Maarten had in opening en middenspel weinig te duchten van Jeroen Weggen, maar door in een dubbel toreneindspel een pion weg te blunderen, moest hij uiteindelijk toch zijn koning omleggen. Het betekende Maartens enige nederlaag dit seizoen. Extra zuur, omdat het de vooravond van zijn verjaardag betrof. Niemand wil natuurlijk zijn verjaardag beginnen met de herinnering aan een nederlaag op de avond ervoor.
Door deze ruime nederlaag, de grootste dit seizoen, eindigde het team met zeven matchpunten en veertien bordpunten precies in de middenmoot. Niemand van ons deed het dan ook bijzonder goed. Migchiel (4½-7) had de beste score, maar gezien zijn rating was dat ook weer niet bijzonder. Maarten (4-7) en ikzelf (3-7) deden het een tikkeltje beter dan verwacht en Cas (2½-7) iets slechter.
Siegbert