JONG GELEERD, PAS OUD GEDAAN
Toen ik een jaar of tien was leerde een oom mij de spelregels van het schaken. Veel meer dan dat wist hij er niet van. En ik zestig jaar lang evenmin. Was een huis-tuin-en-keuken-schakertje. Af en toe eens een potje tegen een vriend of mijn broer. Dat was het wel zo’n beetje.
Twintig jaar geleden raakte ik bestuurlijk verzeild in de Koninklijk Nederlandse Schaakbond. Was betrokken bij Nederlandse Kampioenschappen, Olympiades en Europese Kampioenschappen.
Het begon wat te knagen dat ik zelf nog nooit een echte partij had gespeeld. Eigenlijk een schaakanalfabeet was. Niet een partij kon noteren, niet wist hoe het was om met een klok te spelen.
De Groninger hoogleraar Douwe Draaisma, opgegroeid in Leeuwarden en schaker(!), is geheugenspecialist. Schreef onder andere de bestseller Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt. Hem vroeg ik eens wat ik verwachten kon als ik alsnog eens serieus aan het schaken zou slaan. Dat was bedroevend weinig. “Je geheugen zal zelfs niet meer in staat zijn een openingsrepertoire op te slaan”. Als geroutineerde psycholoog spiegelde hij me nog wel een lichtpuntje voor. Zei dat ik natuurlijk wel een bepaalde potentie had en dat ik sukkelenderweg wel wat ratingpunten bij elkaar zou sprokkelen. Dan zou het kunnen gebeuren dat leeftijdgenoten al aan het dalen waren en dat we elkaar dan op de ratingladder zouden passeren. Dat zou, zo voorspelde hij, me een onuitsprekelijke voldoening schenken. Daar heb ik me toen maar aan vastgeklampt. In 2007 werd ik lid van de oudste schaakclub van het land, het Leeuwarder Philidor 1847. Het echte schaken begon toen voor mij.
Vandaag speel ik mijn eerste partij in een acht dagen durend toernooi in Hoogeveen. Geen rustdag, Kan me parten gaan spelen. Er zijn ruim 250 deelnemers uit meer dan 20 landen. Alles speelt zich af onder één dak, dat van het raadhuis van de gemeente Hoogeveen. Zoiets gebeurt nergens anders. Zorgt voor een unieke sfeer. Ik hoop de komende acht dagen nog vier stukjes te schrijven over het toernooi en over het boeiende schaakwereldje.
De groep waarin ik speel telt ongeveer 60 deelnemers, ik sta qua rating op plek 45. Niet helemaal in de kelder, maar veel scheelt het niet. Onvermijdelijk zal het partijleed het wel ruimschoots overtreffen. Daar zal – eerlijk is eerlijk – ook melding van gemaakt worden. Zij het tussen neus en lippen door.
(column geschreven ter gelegenheid van het toernooi in Hoogeveen. Verschijnt in het Friesch Dagblad en de Hoogeveensche Courant).