Door Wiebe Fraanje
Damwâld | Terwijl achter hun ruggen Philidor 2 gedecideerd afrekende met Schaakwoude 2, moesten de vier matadoren van het vijfde hun meerdere erkennen in hun evenknieën.
Jan kwam aan het vierde bord in een gelijke stelling terecht, waar naar eigen zeggen weinig spanning in zat. Al tamelijk vroeg op de avond ging onze bevlogen teamcaptain akkoord met de hem aangeboden remise. “Dat halfje is in ieder geval binnen”, concludeerde hij opgeruimd.
Toen bevroedde hij nog niet dat het misschien wel eens daarbij zou kunnen blijven. Ineengedoken achter het tweede bord zag uw verslaggever links van hem Wim door eigen toedoen een paard verliezen terwijl hij een pion voorstond. Rechts bleek even later ook Jeppe een licht stuk achter te staan.
Op het moment van schrijven, in de voornacht na de nederlaag, zit uw reporter met roodomrande ogen naar zijn riante stelling na de negentiende zet van wit te staren. In een – al zegt hij het zelf – keurig opgezette Nimzo-Indiër staan twee torens gebroederlijk naast elkaar op volledig geopende lijnen, terwijl wit gedwongen zijn dame op b1 heeft moeten verschuilen en zwarts loperpaar klaarstaat om de kwaliteit op a1 te winnen.
Het speculatieve schijnoffer dat het bord in brand zette bleek na de kwaliteitswinst toch niet de juiste methode om een duurzaam materieel voordeel te houden. Het loperpaar zou evenwel toch een halfje moeten garanderen, ware het niet dat de witspeler ze in twee krachtige slotzetten allebei met een dubbele aanval won.
Links bleek de als altijd stoïcijnse Wim zich succesvol teruggeknokt te hebben. Hij had de Siciliaan goed behandeld, had nog een tweede pion voor het paard teruggewonnen, met op de damevleugel een overwicht van drie pionnen tegen één en in het centrum een verbonden vrijpion op de zesde rij. Je kunt het gerust aan Wim overlaten om dat punt naar huis te fietsen, wat hij dan ook deed.
Alle druk lag dus bij Jeppe, die onverstoorbaar met een batterij torens op de g-lijn en een dame een matdreiging in leven hield. Toen zijn tegenstander met Tde8 het cruciale veld e7 dekte en door een stel torens te ruilen de angel uit Jeppes stelling haalde, keerden diens kansen en spon hij op zijn beurt een onontkoombaar matnet.
“Volgende keer beter”, bemoedigde de in feestgedruis gedrenkte Wolter ons vanuit zijn jubileumborrel. Aan die gedachte trekken wij ons op, ook in de wetenschap dat hij er dan bij zal zijn. Dat zal zijn op 6 november, thuis tegen Bakkeveen 5.
| 18-10-18 | Schaakwoude 5 | 1472 | – | Philidor 5 | 1367 | 2½ | – | 1½ |
| 1. | Wim de Vries | 1509 | – | Wim van Zeijl | 1434 | 0 | – | 1 |
| 2. | Pieter van Kammen | 1498 | – | Wiebe Fraanje | 1448 | 1 | – | 0 |
| 3. | Hessel Sijbersma | 1474 | – | Jeppe van Bon | 1348 | 1 | – | 0 |
| 4. | Albert v.d. Lijn | 1409 | – | Jan Miedema | 1236 | ½ | – | ½ |
