Met nog twee ronden te gaan leek Jan Hania de grote kanshebber om (voor het eerst sinds 1996!) beslag te leggen op de clubtitel. Om Migchiel voor te blijven moest hij tegen Auke en mij nog 1½ punt scoren, aangenomen dat Migchiel in de slotronden tegen Rein en Oene twee keer zou winnen.
Aan het eind van de voorlaatste ronde zag het beeld er opeens heel anders uit, want terwijl Migchiel Rein op gestroomlijnde wijze had verslagen, ging Jan in een spannende partij ten onder tegen Auke. Dat wilde dus zeggen dat Migchiel het punt achterstand had ingelopen en in de laatste ronde aan winst op Oene genoeg zou hebben om kampioen te worden.
En zo ging het ook: Migchiel legde Oene over de knie, daarmee beslag leggend op de negende achtereenvolgende clubtitel en de vijftiende in totaal.
Terwijl Migchiel al geruime tijd uitgespeeld was, waren Jan en ik nog in een fel gevecht gewikkeld, dat uiteindelijk in remise verzandde.
Migchiel dus kampioen en Jan tweede op een half puntje afstand. Maar Jan kan trots zijn op zijn prestatie.
Behalve Jan Hania presteerden vooral Jan Boersma en Leandro ver boven het niveau dat op grond van hun rating te verwachten viel. Het zal niet lang meer duren of Migchiel krijgt ook Leandro als gevaarlijke concurrent.
Verdere informatie levert de kruistabel.