Door Wiebe Fraanje
Ondanks de even onverdiende als onverwachte promotie naar klasse 2C der Friesche Schaakbond trok de derde formatie van uw schaakvereniging onverschrokken zuidwaarts, teneinde in Heerenveen aan te treden tegen het tweede ensemble ter plaatse.
Na een tot tevredenheid strekkende, maar toch alleszins bescheiden vierde plaats in de eindrangschikking in 3B van vorig jaar, had niemand van ons gedacht dit seizoen in een hogere klasse uit te komen. We maakten evenwel een interne promotie, van het vijfde naar het derde viertal, daar velen onder u – naar verluidt – hadden verzuimd zich tijdig op te geven voor de externe competitie.
Gelukkig is Siem toegevoegd aan ons kwartet. Hij bewees onmiddellijk zijn waarde door aan het tweede bord als eerste zijn tegenstander op de knieën te dwingen. In een Caro-Kann ruilde zijn tegenstander alle lopers, wat alleen maar gunstig uitpakte voor Siem, die vlot daarna een pion voor kwam en zijn tegenstander opzadelde met een ondekbare dubbelpion. Hoewel hij bij die laatste exercitie over het hoofd zag dat hij ook gewoon een paard had kunnen winnen, bouwde hij zijn pionnenvoorsprong geduldig uit en converteerde er op de 61e zet een tot dame. “Hij wist niet hoe hij deze opening moest behandelen”, stelde onze krasse aanwinst droogjes vast toen we terugzoefden over de A32.
Wolter zette aan het derde bord een soort Alapin-Siciliaan op. Toen zijn tegenstander (die in een grijs verleden eens in de bekercompetitie mocht aantreden met een team van schaakcomputers, viel te vernemen in de wandelgangen) zich in een combinatie verslikte, bleek Wolter plotseling twee pionnen voorsprong te hebben. Iets te laconiek liet hij zijn tegenstander een gevaarlijke mataanval ontwikkelen, tot hij zelfs een mat-in-één voor zijn bleek geworden neus had (diagram).
Gelukkig kon hij eerst schaak geven met zijn dame, maar zette haar bijna op een veld waar ze pardoes geslagen zou worden door een onbeduidend pionnetje. Gelukkig zag hij nog een dameschaak op de onderste rij, waar ze ook wel geslagen werd, maar waar hij door terug te slaan met zijn toren opnieuw schaak gaf en de vijandige koning het vrije veld in dwong. Toen zijn tegenstander eeuwig schaak over het hoofd zag en zijn koning in een paardvork met de dame zette, gaf hij meteen op. Daar hoefde je geen computer voor te zijn.
(Dus dit zal er gebeurd zijn: 1. De8! Txe8 2. Txe8 Kh7 3. T 1e7 Kg6 4. Pe5 red.)
2-0. Een hele opluchting voor uw verslaggever, die aan het vierde bord zat te tandhakken omdat hij dermate tegen de muur was gezet dat hij alleen maar door een paard voor twee pionnen te geven wat lucht had kunnen krijgen. Hoewel hij het zijn tegenstander nog behoorlijk lastig maakte door het stuk meermaals bijna terug te winnen, wist deze steeds de enige verdediging te vinden. Zuur werd het pas toen de rijzige Philidor-speler dommig een pion wegblunderde met schaak, waarna hij weldra de handdoek wierp.
Even daarvoor had Wim, onze eerste-bordtijger van vorig seizoen, tot onze verbijstering al verloren door zijn dame te laten verschalken in een toch al inferieure stelling. Terwijl hij toch een aardige Engelse opening had neergezet. Hij was achteraf, zoals we gewend zijn, streng voor zichzelf: “Ik heb de hele partij niet goed gespeeld. Ik kon een pion winnen, maar deed dat toch niet voor de veiligheid van mijn koning.” Ook dergelijke omzichtigheid in het spel zijn we niet gewend van de doorgaans gedecideerde Wim.
Al met al een behoorlijke seizoensouverture, en wij adviseren u dan ook het gelijkspel van uw derde team met tevredenheid te begroeten.