Door Siem van Eijk
Het was me het dagje wel weer. Een wedstrijd spelen onder de nieuwe Corona maatregelen. Je zou er kippenvel van krijgen. Maar dat moet ook maar niet, want er heerst weer vogelgriep. En al die besmette dieren worden afgemaakt.
Maar goed, er kon alleen geschaakt worden met een geldige QR-code. De eerste die ik tegen kwam was de niet gevaccineerde wedstrijdleider. De arbiters zijn vrijgesteld. Ik begin nu te begrijpen wat er eerder bedoeld werd met een “intellectuele” lock-down. Het is me inmiddels duidelijk, dat vele schakers niet intelligent zijn.
Ik zal me verder maar bij het schaken houden. Het werd 4-4. Lange tijd zag het er niet naar uit. Een nederlaag dreigde. Siem speel zijn tegenstander meteen terug naar Groningen. Kwam een toren en een paar pionnen voor. Toen kwam er een aardbeving, die in heel Nederland te voelen was. Hij liet zich pardoes mat zetten. Gebrek aan concentratie? Eerder nawerking van de vaccinaties.
Tja en zo iets is besmettelijk. Dat woord wilde ik eigenlijk niet meer opschrijven. Maar ons veel belovend talentje, Cas, had het waarschijnlijk gezien. In een iets mindere stelling besloot hij om ook maar een toren weg te geven.
Gelukkig speelde Wim weer op zijn Wims. Een onregelmatige opening. Na een paar knipogen geen theorie meer. Dan is hij op zijn best. Een paard zet naar f7, met schaak leverde hem een kwaliteit en kort daarna de winst op.
Leo’s tegenstander speelde het Aangenomen Damegambiet. Hij bleef zijn pion maar verdedigen. Na vele verwikkelingen leverde Leo een stuk in en dus ook de partij.
Derk verdronk in het aantal mogelijkheden. Verloor ook een toren. Was dat deze middag al niet eerder gebeurd? Hij speelde nog een tijdje door. Steeds wisselende materiaal verhoudingen. Wel steeds in zijn nadeel. Toen liet hij zich mat zetten.
De stand was 4-1 in ons nadeel. Een nederlaag hing in de lucht. Pieter stond wat beter en Siegbert en Erik stonden ongeveer gelijk.
Pieter bouwde zijn voordeel langzaam uit. Won materiaal en de partij. 2-4.
Erik kwam vragen hoe het mogelijk was dat Siem zijn partij had verloren. Nou, dan speel ik door. In een remise eindspel was zijn tegenstander iets te optimistisch. Erik won een pion, maar het was een Dame-eindspel. En het leek nog steeds remise. De koning van zijn tegenstander drong zijn stelling binnen. Maar dat had hij beter niet kunnen doen. Werd als een bokser uitgeteld. 3-4.
Siegbert stond niet heel goed. Maar de vorige wedstrijd had hij ook als mooie truckjes uitgehaald. En dat lukte hem warempel ook nu weer. Uit de omklemming, nam hij de aanval over en won in grote stijl. 4-4.
Was het verdiend, onverdiend of helemaal niets. Wie intelligent is mag het zeggen.
27 november moeten we naar Assen. Komende vrijdag weer een persconferentie. Ik moet nog zien of het door gaat.
