In eindelijk weer eens een volle zaal E van Zaal Enzo traden drie teams aan voor een thuiswedstrijd in de FSB-competitie. Uiteraard mondde het schaakgeweld meer dan eens uit in een op fluistertoon geuit geroezemoes, wat door sommige schakers in het post-lockdowntijdperk niet meer te verdragen is.
Vroeger kon onze concentratie niet licht gebroken worden door gefluisterde bijgeluiden, maar twee jaar van internetschaak in de beslotenheid van de binnenkamer hebben dat vermogen bij sommigen van ons ondermijnd. Voordat we daar weer allemaal aan gewend zijn, zitten we vermoedelijk diep in het volgende seizoen.
In de klasse 2A van de Friesche Schaakbond trad uw verslaggever aan het vierde bord aan tegen een rijzende ster, een jongedame van wie hij met rapidschaak een halfjaar geleden nog had verloren. Hij speelde zijn vertrouwde Levitsky-aanval, maar liet zich vroeg in de partij tot twee maal toe verleiden tot een te gretige aanvalszet die hem bij elkaar opgeteld twee tempi kostten. Aangezien zijn tegenstandster ook vertraging opliep, ontstond er toch nog een in de Trompowsky danwel Levitsky gewenste stelling waarin Pe5 gespeeld kon worden, hetgeen dan ook geschiedde.
Later wist Wiebe een paard te verschalken op h6, omdat zijn tegenstandster niet besefte dat de verdedigende pion gepend stond. Dat kwam ze niet meer te boven.
Met deze 1-0 voorsprong in de pocket zag de toekomst er voor Philidor III rooskleurig uit. De gedecideerdheid waarmee Derk zijn zetten uitvoerde en de klok bediende verraadden dat hij een gevaarlijke koningsaanval had over de geopende h-lijn. Dat bleek echter een tandenloze tijger toen zijn tegenstander de dames wist te ruilen en verder ook alles begon af te ruilen: remise.
Ook Siem speelde remise, al dacht hij dat er meer in had gezeten. Remise spelen lijkt zijn nieuwe corebusiness te zijn geworden, meesmuilde hij. Bij het Fries Kampioenschap der zestigplussers is hij nog niet verder gekomen dan vijf remises – overigens tegen niet de minste tegenstanders. Zelf zou uw notulist daar onmiddellijk voor tekenen, vijf keer remise is immers vijf keer niet verloren, maar de gerechtigde leeftijd ligt nog ver achter zijn horizon, dus valt er niets vooraf te tekenen.
Aan het eerste bord kreeg Wim een afgeslagen Smith-Morra gambiet voor de kiezen en kreeg met 3. …Da5 aardig spel. Hij won nog een tweede pion, maar moest beide meteen weer inleveren, waarna zijn tegenstander een sterk loperpaar kreeg. Op de zeventiende zet had hij misschien wat stukken moeten ruilen op a6. Nu verloor hij een kwaliteit en weldra nog twee pionnen. Het was al laat toen hij het moegestreden hoofd in de schoot legde.