Het wil dit seizoen tot nu toe nog niet goed lukken. Weer verloren en opnieuw was dat niet nodig. Er wordt nog steeds te veel geblunderd. Het lijkt de regering wel.
Punt technisch begon het nog goed. De tegenstander van Siem kwam niet opdagen. Hij speelde 1. e2 – e4, en verder was het afwachten of zijn tegenstander nog kwam opdagen. Dit deed hem denken aan “ vroeger “. Philidor speelde nog in de Harmonie. Leen Scholl moest spelen tegen een neef van een bekende schaakfamilie uit Friesland. Leen deed de eerste zet en verwachtte snel het antwoord. Maar dat kwam niet direct. Zijn tegenstander verzonk in diep gepeins. Na zo’n 20 minuten begon Leen een beetje rood te worden. Hij stond op en begon te ijsberen. Hij liep bij mij langs en zei: “kan die vent wel schaken? “. Toen de zet dan eindelijk kwam was de partij snel uit. Leen had verloren.
Maar goed, dit terzijde, we stonden met 1-0 voor. Hierna begon de “ellende “.
Erik Kruit speelde op zijn Eriks. Het werd een Siciliaan met 3. Lc4. Liet zijn tegenstander komen, maar Erik kreeg veruit het beste van het spel en had eigenlijk het punt binnen moeten halen. Omdat ik een vrije middag had kon ik het spel op de voet volgen. Ik maakte een rondje, toen stond hij nog beter, 5 minuten later, bij het volgende rondje stond hij een stuk achter. Hoe kwam dat Erik? Nou gewoon een stuk weggegeven.
Bij Hette kwam ook een Siciliaan op het bord. Ik dacht steeds dat hij het volle punt zou pakken. Maar het was een “aparte “ stelling. De “overkant “ had een enorm sterk paard. Hette kon er niet doorkomen en moest uiteindelijk zijn koning “ten grave “ dragen.
Siegbert speelde, voor zover ik het kon bekijken, een spannende, maar ingewikkelde partij. Dreigende promoties en “alleenstaande “ pionnen bleven de kijkers boeien. Het werd uiteindelijk remise.
Pieter Hoekstra was deze middag onze held. De enige echte overwinning. Hij weerlegde de Scandinavische opening en ruilde af naar een eindspel, waarin hij de beste pionnenstelling had. Zijn tegenstander had een “losloper “. Deze wist hij te veroveren, daarna was het een kwestie van techniek en dat was Pieter wel toevertrouwd.
De andere Pieter (Ploeger) speelde ook een leuke partij. Hij dreigde ingesnoerd te worden. Daarom offerde hij een pion. Het offer werd aangenomen. Maar dat kostte de nodige tempi. Het gaf Pieter de gelegenheid op een toren te offeren op h2. Na veel verwikkelingen werd het “slechts “ remise. Een prachtige partij.
Leo kwam in een aangenomen Damegambiet terecht. Hij kreeg een wat slechtere, maar houdbare stelling. In het eindspel had zijn tegenstander een witvelderige loper. Helaas stonden de pionnen van Leo ook op witte velden. Niet te houden dus. Leo deed het ook nog even niet goed, wat de nederlaag versnelde.
Derk mocht het opnemen tegen de “Dame “ van de Groningers. Het werd een “Italiaantje “. Hij ging met zijn eigen dame op avontuur en dat liep helaas niet goed af.
Een 5-3 verlies, tja, maar volgend jaar gaat het vast beter.