Ja, helaas een nederlaag. Het is het derde nog steeds niet gelukt om in de sterkste opstelling uit te komen. Dit is geen excuus, want de spelers die meededen hebben genoeg kwaliteit. Zo is de doorbraak van Evan een feit. Deze jonge speler moet volgend jaar tot de vaste kern van het team behoren. Maar goed, nu een rondje langs “ de velden “.
Erik aan bord 1 tegen Wim Ykema. Erik leek me wat ongemakkelijk uit de opening gekomen te zijn. Hij kreeg een paar “zwakke “ pionnen, die moeilijk te verdedigen waren. Dat lukte in het begin aardig, maar naarmate de tijd verstreek ging het mis. Misschien had hij eerder moeten proberen naar remise af te wikkelen. Maar gezien de stand in de wedstrijd op dat moment ging hij voor “vol “.
Siegbert kreeg Zahid, die hij op het recente FK 60+ had verslagen, tegenover zich. Ik vond dat Siegbert duidelijk beter kwam te staan. Maar Zahid verweerde zich knap in het eindspel. Dus remise was een logisch gevolg.
Hette kwam, voor zover ik dat kon beoordelen redelijk goed uit de opening. Het vervolg van de partij ontging mij. Toen ik weer keek ging hij een pion verliezen. Daarna was het eigenlijk dweilen met de kraan open.
Pieter Hoekstra. De vorige partijen waren prachtig. Nu gaf hij twee pionnen in de opening pardoes weg. (Blunder?). Hij deed er nog van alles aan om het tij te keren. Hij kwam nog een heel eind. Maar de golven waren te hoog.
Leo speelde een mooie partij. Twee torens tegen dame. Hij kwam een heel eind. In het eindspel deed hij, dacht ik een verkeerde koningszet, na een schaakje. Toen werd het eeuwig schaak. Maar met zulke partijen is dat zo gek nog niet.
Pieter Ploeger tegen René Wolfslag. Het leek wel of ze aan het dammen waren. Het werd helemaal dicht geschoven. Om de stelling open te krijgen had de M.E. er aan te pas moeten komen. Maar de burgemeester wilde hiervoor geen toestemming geven. Dus bleef er maar één mogelijkheid over. Remise.
Evan de Wit. Ik speelde op het bord er naast. Ik zat dus eerste rang. Het draaide om veld d6. Dat deed Evan prima. Hij wist af te wikkelen naar een eindspel met vier pionnen, zijn tegenstander 3 pionnen. Die van zijn tegenstander stonden op de f, g, en h lijn. Die van hem op de e, f, g, en h lijn. Dat lijkt dus remise. Maar Ivan had een veel betere koning Hij speelde zijn opponent in dat eindspel compleet zoek.
Dan mijn partij nog. Tegen Wytze van der Zee. Een Siciliaan met 2. Pe2. Zoals gebruikelijk in die opening ging het om de f-lijn. Na wat afruilen wist ik een pion buit te maken. Uiteindelijk resulteerde dat in een vrij h-pion. Daar had de koning van Wytze de handen vol aan. De doorbraak kwam via de d-lijn. Daar had Wytze geen antwoord op.
Dus een 4,5 – 3,5 verlies. Gezien het verloop van de partijen niet helemaal onverdiend.
Zaterdag 1 april (geen grap) de laatste wedstrijd uit, tegen TAL III.