De thuiswedstrijd tegen LSG 2, een weerzien met oud-speler Eelke Wiersma (toevallig ook oud-speler van Schaakwoude, dat ook met een team aanwezig was aan het Kalverdijkje), was een hoofdpijnwedstrijd. Vooraf personele problemen – vrij laat moest er nog een invaller geregeld worden voor Osama, die zich ziek had gemeld; tijdens de wedstrijd het nodige kabaal vanuit de zaal ernaast; en mede doordat het zo zonnig was werd het ook nog eens erg warm.
Toch zag het er lang niet bepaald slecht uit voor de thuisploeg. Meerdere spelers kwamen overwegend uit de opening. Dat gold niet echt voor Jippe, wiens partij tegen Eelke Wiersma al gauw richting remise ging. Ikzelf kreeg ook vroeg een remiseaanbod, maar vond dat ik iets prettiger stond en speelde dus door. De partij vlakte echter af en in het eindspel bood ik zelf remise aan, wat werd aangenomen, alhoewel nu mijn tegenstander misschien een tikkeltje beter stond.
Ondertussen had Jan Boersma zijn partij opgegeven – hij had verkeerd gerekend en een tussenschaakje over het hoofd gezien, waarna hij in het eindspel al snel verloren kwam te staan – terwijl Migchiel voor de gelijkmaker zorgde. Hij stond vrijwel de hele partij beter en kreeg in het eindspel soepel de vis op het droge:
De invaller die we op het laatste moment nog konden strikken was Bas van der Lijn. Begon met een tijdsachterstand van een half uur maar dat was aan het spelverloop niet echt te merken. Kwam gewoon heel goed te staan, won een pion, maar na dameruil koos Bas helaas niet het juiste plan waardoor zijn extra pion niet zoveel waard bleek. Er was geen goede manier meer om progressie te boeken, derhalve remise.
Jammerlijk genoeg verloor Leandro aan bord 1. De beslissende fase heb ik niet meegekregen, wel zag ik dat hij de partij uitermate scherp opzette, maar zijn tegenstander ving dit goed op en kon het initiatief op een bepaald moment overnemen (met beslissend resultaat in de tijdnoodfase). Ook Amir moest eraan geloven; hij had een groot deel van de partij een mindere pionstructuur maar het leek allemaal wel speelbaar. In de tijdnoodfase moest hij iets proberen om aan een langzame dood vanwege die lelijke structuur te ontkomen. Het gekozen middel leverde echter niet de gewenste tegenkansen op, waardoor hij vlak na de tijdscontrole tegen een stelling met 2 gezonde pionnen minder aankeek. Niet lang daarna kon hij opgeven.
Een 2,5-4,5 achterstand dus, teveel om te overbruggen? De toeschouwers dachten van niet, want Jan Hania stond een pion voor, Addy stond ook duidelijk beter in zijn partij, en Erik had een eindspel dat aanvankelijk remise-achtig leek. 2,5 punt uit de laatste 3 partijen (en daarmee een 5-5 gelijkspel) was dus zeker niet ondenkbaar.
Jan won in ieder geval zijn partij. Won in het middenspel via een klein trucje een pion, net op het moment dat ik dacht dat hij onder behoorlijke druk stond. Zwart kreeg evenwel prima compensatie voor deze pion, en het leek me dat hij later toen er naar een eindspel van torens + loper was afgewikkeld, op een betere manier remise had kunnen forceren… Zoals het ging bleef Jan een pion voor, maar had zwart optisch een blokkade op de zwarte velden. Jan wist echter een doorbraak te forceren, en zodra zijn extra pion richting de overkant ging lopen was het in feite beslist. (3,5-4,5)
Erik stond lange tijd onder druk maar wist zich op een bepaald moment eraan te ontworstelen en de nodige stukken af te ruilen. Remise lag voor de hand, maar in de tijdnoodfase speelde Erik een aantal passieve zetten waardoor de situatie toch weer erg kritiek werd:
Daarmee verdween de kans op een 5-5 gelijkspel als sneeuw voor de zon. Ten slotte wist ook Addy niet de stugge verdedigingslinie van zijn tegenstander te breken, alhoewel hij het nog ver in het eindspel heeft geprobeerd. Achteraf bleek dat de beste kansen zich op zet 39 en 40 hebben voorgedaan:
Daarmee werd de eindstand een voor Philidor wat ongelukkige 4-6 nederlaag. Dat betekent dat we in de laatste twee wedstrijden nog flink aan de bak moeten, want onze voorsprong op plek 9 is inmiddels geslonken tot een enkel matchpunt. Het goede nieuws is dat we de volgende ronde uit spelen tegen Meppel, dat fier onderaan staat en alleen met een wonder nog de degradatie kan ontlopen. Als we die wedstrijd winnen is er een aardige kans dat we ons reeds veilig hebben gespeeld, maar hebben we in ieder geval een erg goede uitgangspositie bij ingang van de laatste ronde. Dus we weten wat we moeten doen!