K.S.C. PHILIDOR 1847

Sissa II 4½ -5½

ALWEER VERLOREN…

Door Eddie Scholl; foto’s Jeroen Weggen

04-11-17
 SISSA 2
2184
Philidor 1847
2210
5½-4½
1
Hummel , E.D.J. (Erik-Jan) 
2283
Jong de, M. (Migchiel) 
2354
0 – 1
2
Rietveld , R. (Renze) 
2270
Scholl , E.C. (Eddie) 
2226
½ – ½
3
Vergert ten, P. (Paul) 
2221
Struik , T. (Tjapko) 
2293
½ – ½
4
Rietman , J.F. (Frits) 
2234
Lont , A.H. (Addy) 
2238
1 – 0
5
Lambrechts , K.J.J. (Koen) 
2256
Sparenberg , E. (Erik) 
2211
1 – 0
6
Dijkstra , A.S. (Arjan) 
2201
Hania , J. (Jan) 
2147
½ – ½
7
Assendelft van, F.W. (Floris) 
2362
Lijn van der, B.J. (Bas) 
2215
½ – ½
8
Offringa , T.J. (Tjaart) 
2063
Heide van der, A. (Auke) 
2145
1 – 0
9
Rupert , C.J. (Casper) 
1990
Weggen , J.V. (Jeroen) 
2209
0 – 1
10
Pastoor , E.J. (Ernst-Jan) 
1961
Boersma , J. (Jan) 
2057
½ – ½


Er was afgelopen zaterdag zo’n 3½ uur gespeeld in het Jannes van der Wal Denksportencentrum in Groningen en de stand in de wedstrijd SISSA 2 – Philidor 1 was ½-2½. Migchiel had een nogal optimistische aanpak van Erik-Jan Hummel  keurig weerlegd en Jeroen kreeg van zijn tegenstander plotsklaps alle vrijheid tot een flitsende koningsaanval over te gaan. Zelf had ik voor het halfje gezorgd, na een partij zonder al te grote spanningen.

En er waren nog meer overwinningen op komst, zo zag ik bij een rondgang langs de borden. Jan Hania had door sterk openingsspel de krachtzetten voor het uitzoeken en Erik Sparenberg had een vlammende koningsaanval ingezet, terwijl Jan Boersma met een superieur loperpaar de kansen ook geheel aan zijn zijde had. Diepdenker Bas had dit keer niet alleen de stelling, maar ook de klok aardig onder controle. Addy was in een fel en gecompliceerd gevecht gewikkeld en Tjapko had afgewikkeld naar een wat beter staand eindspel. De enige aan onze kant die duidelijk slechter stond was Auke; hij zou alle zeilen moeten bijzetten om het hoofd boven water te houden. 3-7  leek me een niet eens al te optimistische schatting van de afloop.

Een goed half uur later lag de droom van een ruime overwinning in duigen.
Erik had een ijzersterke verdedigingszet van zijn tegenstander gemist en kwam materiaal tekort en Jan Hania had uit alle prachtige mogelijkheden die hij had een niet winnende gekozen. Hij probeerde het na de tijdcontrole nog geruime tijd, maar het eindspel bleek niet meer te winnen. Nog erger was het lot van Addy. Bij het doen van zijn 40e vlag overschreed hij de tijd. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij vlak daarvoor ook de controle over de stelling was kwijtgeraakt.
Maar de wet van Murphy deed zich nog meer gelden. Bas had plotsklaps een pion ingeleverd en moest vechten voor remise (dat deed hij na de tijdcontrole trouwens keurig), terwijl de winstpogingen van Tjapko op niets uitliepen en Jan Boersma zo lang  aarzelde met het slotoffensief dat zijn tegenstander een niet meer te nemen vesting kon opbouwen.

Een benauwd gelijkspel was inmiddels het hoogst haalbare geworden. Tot Auke, die zich lange tijd keurig verdedigd had en op dat moment eenvoudig remise kon maken, op onvoorstelbare wijze misgreep. Nul uit drie, treurig!