K.S.C. PHILIDOR 1847

Lasker II 3-5

PHILIDOR 4 HAD MEER VERDIEND

Door Siem van Eijk

17-11-17
Emanuel Lasker 2
1724
Philidor 4
1625
5
3
1.
Hans Kemperman
1879
Erik van der Lee
1750
1
0
2.
Thijs Tuinstra
1875
Pieter Hoekstra
1647
1
0
3.
Jacob Strikwerda
1882
Derk Stegeman
1624
1
0
4.
Johnny Diekstra
1852
Leo van Maanen
1555
1
0
5.
Mark Kolthof
1757
Kees van Straten
1483
0
1
6.
Jan Kempenaar
Pieter Ploeger
1701
1
0
7.
Ruurd Stellingwerf
1409
Siem van Eijk
1693
0
1
8.
Reinold Postma
1411
Henk van Wilgenburg
1548
0
1

Toen ik naar het Kalverdijkje reed, kreeg ik al een raar gevoel. Op de rotonde kon ik alleen maar terug. Ze waren met de weg bezig en alles was afgezet. Ik stapte uit de auto en liep naar een van de werkers en vroeg hoe ik bij Pryas moest komen. “K’wee niet”, was het antwoord. Dat liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Met enige vertraging wist ik er toch te komen. Gelukkig kwamen de anderen er  met enige vertraging  ook. Het zou wel aardig zijn, als dit in het vervolg op tijd wordt aangegeven. Gelukkig kwamen we nog op tijd in St. Annaparochie aan. Er werd niet gespeeld in de Aardappelbeurs, maar in café “Het Wapen van de Bildt”. Dat was even wennen. Of het bovenvermelde nog van invloed was op de uitslag, weet ik niet, maar we hadden meer verdiend dan deze nederlaag.

Erik van der Lee mocht het opnemen tegen “een veel hogere rating”. Het zag er in het beging niet slecht uit. Erik kwam wel aardig uit de opening. Boette in het vervolg een pion in. Dit leidde het verlies in. Pieter Hoekstra aan het twee bord heeft inmiddels een naam opgebouwd als tijdnoodspecialist. Maar dan in de verkeerde zin. Hij begint gewoon te denken en stopt hiermee als de vlag is gevallen. Zo ook afgelopen vrijdag. Hij kwam in een eindspel terecht, waarin nog van alles mogelijk was. Hij had nog 1 minuut en 19 seconden. Er kwamen nog een paar keer 15 seconden bij. Toen begon het gepeins, wat stopte, nadat hij door de vlag ging. Helaas een nul.

Van de partij van Derk Stegeman heb ik niet veel meegekregen. Na de opening stond hij niet slecht. Wist het niet te redden. Dus ook een nul. Leo van Maanen tegen J. Diekstra. Wel bekend bij Philidor. Toen ik even  rond liep had wit zijn koning op e3 staan. En de partij was nog maar net begonnen. Het werd een spannende partij. Een pion van zijn tegenstander dreigde te promoveren. Na rijp beraad gaf Leo de partij op. “Het is remise” zei zijn tegenstander. Inderdaad vrij simpel, maar je moet het wel zien. Een sneu verlies.

Kees van Straten, invaller, bood op een gegeven moment remise aan. Zijn tegenstander weigerde. Hierna maakte Kees de partij gedecideerd uit. Wie durft er nou een remiseaanbod van Kees af te slaan? Pieter Ploeger kreeg een soort ”Schots” te bestrijden. Dit deed hij lang goed. Verloor een pion en de partij.

Siem van Eijk kreeg vanuit de opening het betere spel, ruilde alles af en won het eindspel gemakkelijk. Henk van Wilgenburg overleefde een aanval om daarna hard terug te slaan. Een mooie overwinning.

We verloren met 5 – 3. Eigenlijk had het minstens 4 – 4 moeten zijn. Maar het vierde is in deze tijd van het jaar meestal vrijgevig. Zie de verslagen van vorig jaar en twee jaar geleden. Maar goed, even de batterijen weer opladen en dan komt het wel weer goed.