Door Siem van Eijk
|
19-12-17
|
Philidor 4 |
1664
|
–
|
Jurjen Tolsma |
1703
|
4
|
–
|
4
|
|
1.
|
Jolle Lont |
1796
|
–
|
Bouke Woudstra |
1825
|
1
|
–
|
0
|
|
2.
|
Erik van der Lee |
1750
|
–
|
Piet Hoogland |
1781
|
1
|
–
|
0
|
|
3.
|
Pieter Hoekstra |
1647
|
–
|
Andrew Weltevreden |
1804
|
½
|
–
|
½
|
|
4.
|
Derk Stegeman |
1624
|
–
|
Yme Brinksma |
1632
|
0
|
–
|
1
|
|
5.
|
Leo van Maanen |
1555
|
–
|
Tony Garcia |
1691
|
1
|
–
|
0
|
|
6.
|
Pieter Ploeger |
1701
|
–
|
Jaap Overeem |
1684
|
0
|
–
|
1
|
|
7.
|
Siem van Eijk |
1693
|
–
|
Joop Claus |
1556
|
½
|
–
|
½
|
|
8.
|
Henk van Wilgenburg |
1548
|
–
|
Gerrit Antoon Torensma |
1651
|
0
|
–
|
1
|
Toen ik naar het clubhuis fietste was het vies druilerig weer. Weer om lekker bij de kachel te zitten of om een partijtje te schaken. En dat laatste ging gebeuren. De laatste wedstrijd van 2017 tegen Jurjen Tolsma. Het vierde had nog niet gewonnen dit seizoen, dus het werd tijd voor wat vuurwerk. Dat dat ging gebeuren stond wel vast. Alleen het was het verkeerde tijdstip. Net tussen Sinterklaas en de Kerst. De periode van cadeautjes weg geven. En daarin is het vierde goed. Zie de verslagen van 2015 en 2016. Het enige verschil is, dat het toen uitwedstrijden betrof en nu hadden we thuis. Dan krijg je van de bezoekers toch vaak cadeautjes toch. Ik weet niet zeker of dat ook op gaat voor schaakwedstrijden. In ieder geval, na een donderspeech van de trainer, gingen we er eens goed tegenaan.
Het verjongde vierde pakte het eerste punt op. Maar er heeft meer ingezeten. Het had de eerste overwinning moeten worden. Maar uiteindelijk is een punt tegen de mannenbroeders uit Stiens een goed resultaat.
Jolle Lont zadelde zijn tegenstander met een geisoleerde pion op. Het werd een spannende ingewikkelde partij op. Maar dit soort zaken zijn Jolle wel toevertrouwd. Hij won een kwaliteit en de partij.
Erik van der Lee had er zin in. Zijn tegenstander werd ge-e-lijnd. Twee torens op de e-lijn en een paard dat naar e5 dreigde te gaan. Voor de omstanders leverde dat directe winst op ( winst van een loper). Volgens Erik lag het wat genuanceerder. Zoals hij het speelde was het ook uit. Wel een partij voor de snijtafel, niet voor de computer, want die kan niet tegen bloed. Een mooie overwinning.
Pieter Hoekstra, onze tijdnoodspecialst had besloten deze keer niet in tijdnood te komen. Het begin van de partij heb ik gemist. Toen ik keek, stond hij een stuk achter tegen een pion, toen 2 pionnen en later ook nog 3 pionnen. Het leverde een totaal gewonnen stelling op. Maar wat kwam daar om het hoekje kijken? Nee, niet Sinterklaas, maar het tijdnoodduiveltje. Ik hield met twee handen mijn hart vast Opeens stonden er nog maar 20 seconden op de klok. Dat zag hij gelukkig en daarna speelde hij na de zet van zijn tegenstander meteen zijn zet. Opeens had jij weer een minuut of vier. Maar helaas had hij zijn hele voordeel weggegeven. Remise.
Derk Stegeman. Toen ik keek stond hij een pion achter. Maar zijn tegenstander had een dubbele geisoleerde a-pion. De stand was zo ongeveer in evenwicht. De a-pionnen slecht, maar er was compensatie door de centrumpionnen. Derk kwam naar me toe. Ik heb een remise aanbod, wat moet ik doen? Ik had de stelling gezien. Neem maar aan. Ja, maar ik zie nog kansen op de overwinning. Dan speel je maar door. Dat deed Derk. En verloor.
Leo van Maanen was er eens goed voor gaan zitten. Het leek of er gedamd werd. Alles stond vast. Maarten Etmans, die wat rond liep, zei tegen mij: Er staan drie manke lopers op het bord. Eén verdween van het bord (waarschijnlijk opgevreten door een paard). Leo won een pion en ondanks twee ongelijke manke lopers , waarvan die van Leo uiteindelijk heel sterk, werd trok hij het punt over de streep.
Pieter Ploeger was niet in vorm. Hij was waarschijnlijk te druk aan het schilderen geweest. Vanuit een Italiaanse opening kreeg hij een gelijke stelling op het bord. Geen wolkje aan de lucht. En wolkjes kan onze kunstenaar goed schilderen. Niets aan de hand dus. Pardoes gaf hij een pion weg. Hij was zo van slag, dat het vervolg van de partij op stuiptrekkingen leek. Erg beetje overdreven natuurlijk. Maar de nederlaag stond vast.
Siem van Eijk kwam met zwart zonder problemen uit de opening en kwam langzaam maar zeker beter te staan. Dit kon hij niet uitbouwen. En gezien de stand op de andere borden (Derk en Pieter) was hij wel tevreden met remise.
Henk van Wilgenburg verspeelde een pion. Hij rechtte zijn rug, maar kon het onheil niet meer voorkomen. Verloor nog een kwaliteit, speelde nog even door, maar moest het moede hoofd in de schoot leggen.
Een 4 – 4 gelijk spel tegen Jurjen Tosma is een goed resultaat. Het geeft hoop voor de toekomst. De volgende wedstrijd is uit tegen NEO uit Noord-Bergum op 15 januari 2018. We nemen nog wat achtergebleven vuurwerk mee. Er moeten twee invallers komen. Dit houdt in dat het team nog verder verjongd wordt.