Door Kees van Straten
|
12-12-17
|
Philidor 5 |
1426
|
–
|
Steenwijk 3 |
1340
|
5½
|
–
|
2½
|
|
1.
|
Kees van Straten |
1483
|
–
|
Haijo de Vries |
1556
|
1
|
–
|
0
|
|
2.
|
Sytze Faber |
1513
|
–
|
Martinus Scheeringa |
1412
|
1
|
–
|
0
|
|
3.
|
Wim van Zeijl |
1468
|
–
|
Gerbrand Wijbenga |
0
|
–
|
1
|
|
|
4.
|
Peter Venhuizen |
1433
|
–
|
Peter Louwet |
1397
|
0
|
–
|
1
|
|
5.
|
Jeppe van Bon |
1410
|
–
|
Roelof Kreulen |
1249
|
½
|
–
|
½
|
|
6.
|
Christian Torensma |
1431
|
–
|
John Folkers |
1302
|
1
|
–
|
0
|
|
7.
|
Wolter Jongsma |
1399
|
–
|
Hans Meinen |
1123
|
1
|
–
|
0
|
|
8.
|
Jan Miedema |
1269
|
–
|
Marius Bijkerk |
1
|
–
|
0
|
Van mijn lagere schooltijd kan ik me herinneren, dat 80 % van de geschiedenislessen besteed werd aan de tachtigjarige oorlog. Nu was dat natuurlijk ook een buitengewoon interessante periode uit onze vaderlandse geschiedenis. Later heb ik de Vuuraanbidders van Vestdijk gelezen en gelijk zat ik weer in de vijfde klas. Toen we met het 5e tegen Steenwijk mochten aantreden schoot me te binnen dat deze stad door Maurits veroverd was. Niet zonder slag of stoot. Maurits was in 1591 al opgetrokken tot Steenwijk, toen hij het bericht kreeg dat de Spaanse landvoogd Alexander Farnese de Waal overgestoken was, om de schans Knodsenburg in te nemen (‘Schans Knodsenburg’, dat zou ook een leuke naam zijn voor een bevriende schaakvereniging in onze directe nabijheid). Maurits op zijn paard natuurlijk direct naar Nijmegen, en zo ontsprong Steenwijk de dans. Friesland was trouwens blij met dit dansje, omdat het zo niet meer bang hoefde te zijn voor snode Spaanse invallen. Maar eindelijk was het zover: in 1592 veroverde Maurits Steenwijk.
De verovering van de schaakvesting Steenwijk verliep zonder geweld, bommen en granaten. Alle Steenwijkers konden ongedeerd terugkeren naar Overijssel, maar niet nadat de captain gevraagd had of iedereen aan zijn sanitaire verplichtingen had gedaan (zelf formuleerde hij dat iets anders).
Wolter had er zin in. Binnen korte tijd had hij een overmacht aan materiaal. Maar omdat Hans Meinen weigerde te capituleren, ging hij treiterend melken. De eerste keer promoveerde hij zijn pion tot een loper en won daarmee nog een toren, bij de tweede promotie leek hem een paard wel grappig. Uiteindelijk zag zijn tegenstander het hopeloze van de situatie in en gaf op.
Nog zo’n taaie rakker was Martinus Scheeringa, de tegenstander van Sytze. Sytze stond een toren en een paard voor. Een finaal gewonnen eindspel. Vermoedelijk rekende de tegenpartij op winst/remise, omdat Sytze niet heel veel tijd meer had. Na enige gemiste matcombinaties wist onze nestor de overwinning te behalen.
Zelf had ik al spoedig positioneel voordeel. Toen een akelige paardvork zich aandiende, redde Haijo de Vries ijlings zijn toren, maar verloor daardoor zijn dame. Over en uit.
Wim was nog in Sinterklaassferen. In een totaal gewonnen eindspel gaf hij een toren we. Dag partij.
Christian viel in voor Danny, die precies vandaag jarig was. Gefeliciteerd Danny, nog vele jaren! Christian zette zijn partij degelijk op, verslapte geen seconde en scoorde het volle punt.
Peter liep regelmatig zuchtend naar de gezondheidskamer, schudde zijn hoofd, liep op en neer, zuchtte weer en legde uiteindelijk zuchtend en schuddend zijn koning neer.
De partij van captain Jan heb ik niet helemaal scherp kunnen volgen. Wel zag ik dat hij een stuk voor stond. Als legeraanvoerder was hij verplicht het goede voorbeeld te geven. Dat deed hij.
Jeppe stond goed (zoals Jeppe vaak heel goed staat), maar zag geen winnende zetten. Omdat we al vier punten hadden, besloot hij om remise te maken. Daarmee was de overwinning een feit.
Na twee verliesrondes was deze overwinning een weldaad. Bij Steenwijk begint de victorie!