K.S.C. PHILIDOR 1847

PHILIDOR 1 WEER AAN KOP!

Rating
Rating
Slagboom, L. (Leandro) 2334 Ros, S. (Sikko) 2195 1 – 0
Etmans, M.D. (Maarten) 1982 Sijbesma, R. (Rienk) 2065 ½ – ½
Jong de, M. (Migchiel) 2232 Wiersma, T.J. (Tjalling) 2017 ½ – ½
Roorda, C. (Cas) 1891 Viersma, M. (Murk) 1985 ½ – ½
Gemiddelde Rating: 2110 Gemiddelde Rating: 2066 2½-1½

Het ging er afgelopen dinsdag tegen Emanuel Lasker echt om: bij winst grote kans op het kampioenschap, bij een gelijkspel zo goed als uitgeschakeld en bij een nederlaag definitief uitgeschakeld. Het was allemaal mogelijk. En dat alles aan slechts vier borden.

Over de opstelling was goed nagedacht. Het idee was dat Maarten en Cas met wit meer kans zouden hebben tegen hun hoger gerate tegenstanders en samen een punt zouden kunnen scoren en dat Leandro en Migchiel met hun uitstekende score met de zwarte stukken en een hogere rating dan hun tegenstanders voor 1,5 punt. Het kwam wonder boven wonder ook helemaal zo uit. Emanuel Lasker kwam niet met een verrassende opstelling. Zoals captain Sikko Ros bij het inleveren van de opstelling zei: “Gewoon op rating.”

Het begon uitstekend, toen al na acht zetten Leandro een pion voor kwam te staan. Was het een offer van Sikko Ros of gewoon een blunder? Compensatie voor de pion was er eerlijk gezegd niet. Het zal dus wel een blunder geweest zijn. In de overige drie partijen was de hele avond veel duw- en trekwerk te zien. De spelers probeerden voorzichtig en nauwkeurig voordeeltjes te behalen of hun tegenstanders in bedwang te houden. Dit duurde allemaal tot even na elven, toen Tjalling Wiersma Migchiel remise aanbood. Migchiel had langzaam maar zeker enig voordeel bereikt in mijn ogen en ik had dan ook gehoopt op meer dan het ongelijke lopereindspel dat op het bord kwam. Vlak daarna gaf Sikko Ros zijn kansloze stelling op, toen hij een tweede pion achter kwam te staan. Maarten had een kwaliteit moeten offeren tegen Rienk Sijbesma, maar de stelling die daarna op het bord verscheen was met geen mogelijkheid nog te winnen voor zwart. Maarten wist een vesting op te bouwen die zelfs Carlsen niet had weten te slopen. Alles hing nu, net als in de verloren wedstrijd tegen Sneek, van Cas af. Dit was geen ongelijk lopereindspel en ook was er geen sprake van een vesting. Het was een langdurige strijd waar pas in de laatste drie, vier minuten een beslissing zou vallen. Ik had verwacht dat Murk Viersma het nog wel even zou proberen bij de stand 2-1 voor ons – per slot van rekening moest hij nu een gelijkspel voor Emanuel Lasker uit het vuur slepen -, maar dat gebeurde niet. Hij bood remise aan, omdat hij vond dat hij slechter stond.

In de laatste ronde is nu zelfs een gelijkspel tegen WES al voldoende voor het kampioenschap.

Siegbert

Geef een reactie