|
Rating
|
Rating
|
|||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jong de, M. (Migchiel) | 2272 | Heide van der, A. (Auke) | 2030 | 1 – 0 | ||
| Roorda, C. (Cas) | 2047 | Boer de, R. (Rein) | 1988 | 1 – 0 | ||
| Etmans, M.D. (Maarten) | 1988 | Schriemer, O. (Oene) | 2005 | 1 – 0 | ||
| Jong de, S.F.J. (Siegbert) | 1914 | Wind, E.T. (Egbert) | 1917 | 0 – 1 | ||
| Gemiddelde Rating: | 2055 | Gemiddelde Rating: | 1985 | 3-1 |
Het ratingverschil tussen Philidor 1 en Philidor 2 was dit jaar een stuk kleiner dan vorig jaar, toen het eerste met 4-0 wist te winnen. Het eerste was Leandro kwijtgeraakt en het tweede had zich weten te versterken met Auke. De verwachting was dan ook dat het dit jaar een stuk spannender zou worden dan vorig jaar.
Migchiel boekte een regelmatige overwinning op Auke. Er verscheen in het Dame-indisch een sterk zwart paard op c4 en wit werd bovendien opgescheept met een slechte loper. De partij eindigde toen er een witte toren verloren ging. Bij een 1-1 tussenstand (Egbert had voor het tweede weten te winnen) was er bij de mannen van Philidor 2 nog volop hoop op een stunt.
Rein stond er immers goed voor tegen Cas en ook Oene had een kansrijke stelling tegen Maarten. Tot nu toe had het eerste steeds aan het langste eind getrokken (tweemaal 3-1 en eenmaal dus 4-0), dus een gelijkspel zou al een stunt geweest zijn. Het kwam er gelukkig niet van.
Na afloop van zijn partij wist Rein te melden dat hij op een gegeven moment op +2 of zelfs +3 had gestaan. Cas had wit en het werd opnieuw Italiaans. Er moet bij wit iets misgegaan zijn, want zwart kreeg het initiatief en een zwarte toren viel binnen op de d-lijn. Wat er daarna misging, heb ik niet kunnen volgen, maar op een gegeven moment kwam er een toreneindspel met pluspion voor wit op het bord dat gemakkelijk gewonnen was. Een groter contrast met de stelling met de d-lijn nog in handen van zwart was bijna niet denkbaar.
Oene en Maarten vochten als laatsten. Geen wonder natuurlijk, want vooral Oene is bijna altijd (ook in de ladder en de KNSB-competitie) als laatste nog bezig. Het werd een spannende partij met aan beide kanten gemiste kansen. Het leidde bij de stand 2-1 tot een dame-eindspel met pluspion voor Oene. Hij moest bovendien een groot aantal zetten in telkens ongeveer een minuut bedenktijd doen. Maarten had aanvankelijk veel meer tijd, maar kroop toch langzaam naar de laatste minuten toe. Ik was even bang dat hij aan het eind zou vergeten dat hij nog maar een paar seconden had en op tijd zou verliezen, maar dat gebeurde niet. De partij eindigde met een fout van Oene, waardoor Maarten de dames kon ruilen en de zwarte a-pion vrije doortocht kreeg naar het promotieveld. Na afloop werd nog lang geprobeerd om een winstweg voor wit te vinden, maar die werd niet meer gevonden.
Siegbert