Het beloofde een spannende wedstrijd te worden, maar de griep sloeg keihard toe. Eerst moest Marcel Vermaat verstek laten gaan en daarna was Evan de Wit aan de beurt. Teamcaptain Egbert Wind moest de reserves aanspreken. Voor Marcel viel Erik Kruit in en voor Evan werd een belofte uit dezelfde klas van Leandro Slagboom ingezet: Jitse van Jaarsveld.
Bij Tal werd ook nog Arjen Pragt ingezet, die vandaag niet voor de post hoefde te werken; hij nam verlof en er waren geen grieppatiënten. Kortom een optimale opstelling voor Tal 1.
Ik was als eerste aanwezig van Philidor in de prachtige speelzaal in het dorpshuis van Onna. De speelzaal ligt in het dorp met veel boerderijen rondom. Je kunt er soms een ezel horen balken volgens de aanwezige leden van Tal die zich inzetten om de stukken op te stellen op de borden. Ook waren er analyseruimtes zodat de andere partijen ongestoord voortgezet konden worden.
Helaas was de tegenstander van Jitse, Peter de Korver, zeer ervaren, en wist Jitse te overtroeven, die zijn opening naar behoren speelde. Jitse had een mooi paard op d5. Helaas had het beestje geen velden meer nadat wit e4! speelde, dus stukverlies en opgegeven. 1-0 voor Tal. En helaas ging het Auke van der Heide ook niet voor de wind tegen Ferdy van Bavel die met zwart op de lange zwarte diagonaal actief counterde. Auke kwam een stuk achter en moest tenslotte opgeven (2-0). Ook zag het er niet goed uit bij Maarten tegen Arjen Pragt. Daarentegen deed Erik Kruit precies wat hij moest doen. Hij opende met het Morragambiet tegen de belofte van TAL: Xaveer Blok. Deze was daar niet goed op voorbereid en Erik kan erg sterk spelen in dit soort gambieten. Xaveer Blok werd geruisloos van het bord gezet. Zie partij.
Erik: “Egbert belt. Marcel is ziek. Of ik wil invallen in het tweede. Ja hoor, maar niet aan het eerste bord. Wel wat lager hoor.” Egbert:” Nou, ik wil niet meer tornen aan de indeling dus wel aan het eerste. Dan kun je met wit een gambiet spelen.” Erik: “ Nou vooruit dan maar. Toch aan het eerste bord.”
Uitstekend werk! Inmiddels had Jan Boersma met zwart na een moeilijke opening remise gemaakt tegen Dick Stavast. (2,5-1,5)
In het vervolg wist Egbert Wind Auke van Urk in de val te lokken en de stand weer gelijk te trekken.
Na 19 zetten onderstaande stelling bereikt. Zwart heeft de opening enigszins mishandeld, maar gelukkig speelde wit niet erg actief, zodat zwart inmiddels een klein plusje heeft. Tenminste, als hij e5 speelt…
Drie partijen waren er nog bezig: Maarten tegen Arjen Pragt, Oene Schriemer tegen Tjeerd Siblesz en Rein de Boer tegen Jan Velde. Nu is Jan Velde een bekende en oud-lid van Philidor. Hij speelde lange tijd in Amsterdam nadat hij uit Friesland was vertrokken. Nu teruggekeerd speelt hij voor Heerenveen en TAL. Aan schaakkracht heeft hij niet veel ingeboet en dat heeft Rein geweten. In de Siciliaanse partij won hij materiaal op de damevleugel wat doorslaggevend was voor de partij. Maar inmiddels had Maarten in zijn partij het tij gekeerd. Hij stond weliswaar een kwaliteit achter maar had ver opgerukte pionnen en een sterk paard. Maarten verkondigde het adagium van Hans Bouwmeester: Je kunt wel achter staan in materiaal, maar de partij is niet verloren totdat hij is opgegeven. In het vervolg wist Maarten zijn tegenstander te verslaan met toren tegen h-pion.
Maarten: Ik wil voorop stellen, dat ik mijn partijen na een onplezierige ervaring nooit controleer op de computer, dus mijn aantekeningen kunnen lacunes bevatten.
Ik heb mijn engeltje nog gevraagd ook de volgende partij(en) op mijn schouder te komen zitten, maar daar had ze misschien niet zoveel zin in. Ze zei nog: “schaken moet wèl een gelukspel blijven.
Het stond gelijk. Oene moest het nu beslissen tegen Tjeerd Siblesz, maar dat lukte niet. De eindstand werd bepaald op 4-4.
Oene: Vandaag mocht ik het weer eens opnemen tegen Tjeerd Siblesz. In mijn lijfvariant van het Siciliaans kregen we een boeiende partij, waarin ik steeds het initiatief had ten koste van een pion. Ik kwam steeds iets beter te staan, maar rond de tijdcontrole miste ik een geweldige kans.
In deze stelling speelde ik 39. Dg2, terwijl Df6 schaak groot voordeel geeft, omdat de zwarte torens wat ongelukkig staan.
Na een algehele afruil bleef ik echter beter staan, maar op zet 48 blunderde ik met Tg7 de winst weg (zie het tweede diagram). In de vooruitberekening had ik gezien dat Ta7 of Tc7 voldoende was voor de winst. Bij nader inzien dacht ik dat Tg7 nog beter was. Helaas. 
Met het ontnuchterende Te1 schaak was het geforceerd remise. Een harde les, temeer omdat ik met deze blunder ook nog eens de winst voor het team en de kans op promotie verspeelde. (Nou, nou, Oene, het is een teamsport, hè).
Achteraf kunnen we toch wel zeggen dat het een spannende wedstrijd geweest is.
Veendam ligt nu weer 2 matchpunten voor en hopelijk doet TAL goed werk voor ons tegen Veendam.