DSC II 2½-1½

4 december 2018 by Eelkebas

Philidor 5 bindt Drachten 2 aan zegekar

Door Wiebe Fraanje

De tocht over een regenachtige Wâldwei werd op deze maandagavond niet vruchteloos ondernomen door het vijfde team van uw schaakvereniging. We reden terug met opnieuw een tegenstander vastgebonden aan de achter de luxe Jaguar van Jan gehangen zegekar.

Terwijl elders in kerkelijk centrum De Arke het mannenkoor uit volle borst het kerstrepertoire repeteerde, werd de serene schaakrust in Zaal 1 alleen verscheurd door een incidentele hoestbui en het getik-tak der antieke schaakklokken. Het tweede van de Drachtster Schaak Club (sedert 1922) troffen we tegenover ons, hetgeen wij ratingtechnisch gerust een lastige tegenstander mochten noemen.

Gelukkig wees Wim ons aan het eerste bord de weg. Hij combineerde in een Bowlder-variant van het Siciliaans naar een pion voorsprong, en wel die op f7. Toen hij even later na een dubbele aanval gretig nog een tweede pion snoepte op a7 kreeg zijn opponent een kans om terug te komen in de partij. Die verknalde gelukkig alles weer door zijn toren op een veld te zetten waardoor Wim hem met een paardvork-schaakje zomaar gratis mocht meenemen en subiet het eerste winstpunt mocht noteren.

Wolter intussen speelde aan het bord ernaast met zwart tegen een Bowlder-opstelling. Hij schoof rustig zijn stukken naar optimale velden, gaf een pion voor een koningsaanval en kwam steeds weer een stukje beter dan zijn tegenstander te staan. Dat kon je verder wel aan Wolter overlaten.

Jan was een gelijk opgaande pot aan het spelen op bord vier, wat de druk van de ketel haalde bij uw reporter. Achter bord drie had hij zijn Trompowski eindelijk eens niet reeds in de opening verklooid, wat hem comfortabel spel op enigszins bekend terrein opleverde. Met een stel ver doorgemarcheerde pionnen op de b- en c-lijn leek hij zijn tegenstander, een gevaarlijk ratingloze herintreder in het lagere clubschaak, zelfs even in de tang te krijgen. Maar toen uw notulist bij een afwikkeling misschien de verkeerde volgorde opteerde, zoals bij de nazit bleek, resteerde een evenwichtige stelling met ongelijke lopers. Hij nam de hem aangeboden remise schoorvoetend, maar toch ook spekkopend aan. Niet verliezen is immers heel wat in zijn schaakkinderhandje.

Wolter had intussen met een listige penning de pion teruggewonnen. En toen hij een pion voorsprong nam en al zijn stukken klaar stonden voor een matnet, had zijn tegenstander nog maar een paar minuutjes over en gaf op. Het pleit was beslecht: tweeënhalve punt.

Jan was zelfs een pion voorgekomen, maar had die ook weer moeten inleveren. Zijn tegenstander zag af van 28. Pxg6 fxg6 29. Dxf6+, met onmiddellijke winst, want dat durfde hij niet, bekende hij laat in de avond op het urinoir. Het eindspel speelde de Drachtster beter, maar Jan streed terecht door tot het bittere eind, aangezien zijn tegenstander al onbedaarlijk begon te zenuwen toen hij nog meer dan acht minuten op de klok had bij een increment van dertig seconden. Verknoeien deed hij het echter niet meer, waarop Jan zich genereus mat liet zetten.

Een mooie winstwedstrijd was het resumé, die deze burgers moed geeft. De volgende wedstrijd biedt bovendien perspectief: die is tegen het derde van dezelfde Drachtster Schaak Club (sedert 1922).