Door Oene Schriemer
Elk jaar begint mijn zomervakantie en ook die van mijn vrienden Eelke, Egbert, Marcel, Rein en Wim met het internationaal schaaktoernooi in Gent. Elk jaar kijk ik er weer naar uit en elk jaar is het weer een feest om mee te maken. De voorbereiding begint de laatste jaren bij Egbert die voor ons een leuk appartement probeert te regelen tussen de speellocatie en het centrum. Dat doet Egbert al jaren zeer goed, maar dit jaar kwam er een kinkje in de kabel doordat de eigenaar van het gekozen appartement een paar weken van tevoren de deal om onduidelijke redenen afkapte. Waar vind je binnen zo’n kort tijdsbestek nog een geschikt appartement tijdens de drukke Gentse Feesten dat aan onze strenge eisen (tussen speellocatie en centrum van de stad) voldoet? Maar ook dat kan je prima aan Egbert overlaten. Dit keer zaten we hartje centrum pal achter de Sint Baafs. Dat had zo zijn voordelen, maar ook wat nadelen, maar daar kom ik zo op terug.
Op zaterdag 20 juli reed ik met veel plezier richting Leeuwarden, maar halverwege had ik zo’n gevoel dat ik iets belangrijks vergeten was. Daarvoor heb ik altijd een handige check en ja hoor dit keer was het mijn kunstgebit dat ik vergeten was in te doen. Het zal je maar gebeuren dat je daar vijf dagen tandeloos moet rondlopen, maar gelukkig had ik nog tijd genoeg om het euvel te herstellen. Dit jaar waren we met z’n zessen, omdat naast de vier diehards ook Rein en Wim (een oude schoolvriend van Egbert die al jaren met regelmaat mee gaat naar Gent en Wijk aan Zee) dit jaar van de partij waren. Na een goede reis en een wat moeilijke zoektocht kwamen we uiteindelijk aan in de parkeergarage die op een steenworp afstand lag van ons appartement. De luxe die we gewend waren ontbrak deze keer, maar dat heeft het voordeel dat er weinig te vernielen is. Nee in deze mancave houden wij het wel vijf dagen vol, alhoewel het gemis van een goede internetverbinding en tv wel wat meer van ons improvisatievermogen eiste dan normaal. Nee het was echt een oude meuk, maar dat mocht de pret niet drukken. Rein mocht als jongste onder in de keuken slapen op zijn eigen meegebrachte luchtbed. Van hoe hij er bij lag is een mooie foto gemaakt, maar die kan vanwege onze hoge privacyregels hier niet vertoond worden.
Het voordeel van dit appartement was dat het dicht bij de pleinen lag waar de optredens werden gehouden. Overdag was het dan ook altijd gezellig als wij op straat ons biertje dronken en met passanten leuke gesprekken hadden. Het nadeel was dat er `s nachts en in de vroege ochtend veel luidschreeuwend volk langs kwam die onze nachtrust, met name die van Egbert, verstoorden. In de ochtend, maar dan iets later zo tegen de klok van 12, kregen we bijna dagelijks bezoek van een vrouwelijke postbode. Het bleek een meisje afkomstig van Schagen te zijn die via haar Egyptische vriend in Gent terecht is gekomen en daar de post rondbrengt om in hun onderhoud te voorzien. Een leuke meid met wie wij dagelijks een kwartiertje de grote en kleine wereldproblemen bespraken en die ook trachten op te lossen zie foto 5). Echt een ideale schoondochter.
Vorig jaar was Marcel onze held met een score van 7 uit 9. Dit jaar hadden we meer helden. Natuurlijk was ook dit jaar Marcel onze grote held op schaakgebied. Met 4,5 uit 5, waaronder een prachtige winst op een grootmeester, stevende Marcel wederom af op een monsterscore. Door domme pech verloor hij echter de zesde en zevende partij, waarna hij in de twee resterende ronden genoegen nam met twee snelle remises. Marcel zal hieronder zelf verslag doen van zijn geweldige prestatie tegen grootmeester Mirzoev. De andere grote held was Wim, die voor verkoeling zorgde door elke ochtend een fris voetbad voor ons neer te zetten tijdens de hittegolf, die ook België teisterde (zie foto).
Zijn grootste heldendaad was echter het te hulp schieten van een man op leeftijd, die met zijn fiets tegen het wegdek kwakte, juist op het moment dat wij passeerden. Zonder zich te bedenken gooide Wim zijn tas met een pas gekochte polo neer om zich om de arme man te bekommeren. Gelukkig viel het allemaal mee voor de man in kwestie en gelukkig was er een attente medeburger afkomstig van het zuidelijk halfrond die Wim zijn tasje, inclusief inhoud, weer overhandigde.
Tijdens het toernooi deden zich nog twee gevallen voor waarbij twee van ons te maken kregen met de hoofdarbiter. De eerste keer was bij de partij tussen Marcel Vermaat en grootmeester Mirzoev, waar Marcel zelf verslag van doet en de tweede keer betrof het Eelke, hoewel het niks met schaken te maken had. Eelke maakt in Gent al jaren gebruik van de damestoiletten als hij even uitgebreid zijn behoefte moet doen. Daar heeft hij zo zijn hygiënische redenen voor. Dit keer kwam Eelke echter een vrouw tegen die het niet op prijs stelde dat hij gebruik maakte van het damestoilet, ook niet nadat hij uitvoerig had uitgelegd waarom hij dat deed. De vrouw was zo verbolgen dat ze een officiële klacht indiende bij de hoofdarbiter, die Eelke daarop berispte en hem dringend verzocht dat voortaan niet weer te doen. Ik ben benieuwd.
Voordat een ieder zijn eigen schaaktechnische hoogstandjes laat zien wil ik eerst nog wat foto`s tonen die een indruk geven van dit prachtige vijfdaagse verblijf in Gent. Ik heb nu al weer zin in de volgende editie.
Egbert is niet alleen de oudste van het stel, maar ook de sterkste en dus de natuurlijk leider van de groep. Geen discussie mogelijk.
Na de avondpartijen gaan we de stad in en op de vele podia is er altijd wel wat van onze gading. Hier zijn we dicht bij onze thuisbasis waar net het optreden van Queen is afgelopen.
Deze foto geeft een goed beeld van de oude meuk. Oude of kapotte stoelen hebben op ons echter geen invloed. Wij drinken ons biertje en hebben altijd goede gesprekken over de zin en de geneugten van het leven.
Op deze foto zien we onze lieve postbode, die elke dag een kwartiertje met ons kletste. Het leek Wim wel leuk om even een ritje op de postfiets te maken, maar dat vond ze toch niet zo`n goed idee. Zie ook Eelke die het tafereel van bovenaf gadeslaat.
We hebben eigenlijk altijd schik. Nu net voor het diner bij een gezellig tentje in hartje Gent.
Marcel
Marcel heeft zijn bijzondere partij direct na het toernooi al gepubliceerd. Het verhaal over de mierzoete GM-scalp vindt u hier.
Rein
Gent kan ik een ieder van harte aanraden. Een prachtige stad! Tijdens de Gentse Feesten is het helemaal een feest om daar vijf dagen te verblijven. Zeker wanneer je met vijf van die jonge honden op stap bent! Dan het schaken. Daar ben ik niet onverdeeld enthousiast over. Enkele partijen die ik had moeten winnen werden remise en een partij die remise had moeten worden heb ik uiteindelijk verloren door een hulpmat!
Oene
Evenals vorig jaar heb ik ook dit jaar 5,5 punt gehaald. De wijze waarop ik die heb behaald is echter totaal anders. Waar ik vorig jaar met name spelers trof in de categorie van 1700-1950 kreeg ik dit jaar vier spelers boven de 2100, waaronder zelfs een grootmeester. Het is dan ook geen wonder dat ik met deze prestatie meer content ben dan met die van vorig jaar. Misschien niet mijn beste, maar wel mijn spannendste partij was die tegen de sterke en sympathieke Belgische FM J. van Mechelen.
Eelke
Gent stond voor mij dit jaar in het teken van veel kleine ongemakken. De dag voor vertrek had ik bij het fietsmaken een lelijke kras op mijn vrij nieuwe bril gemaakt, en er was geen tijd meer om dat te laten herstellen. Ik heb dus een week met een vervelende kras op mijn bril rondgelopen. Heel vreemd was het, dat de kras ’s avonds en ’s nachts door mij niet werd waargenomen zodat ik elke nacht dacht wat een fantastisch aanpassingsvermogen het menselijk lichaam toch heeft – maar dat de kras er de volgende ochtend toch elke keer weer zat. Verder had ik een mooie nieuwe zonnebril gekocht in Leeuwarden die ik de eerste dag in Gent kwijt was en nooit terug heb gezien – en was ik mijn favoriete pen kwijt zodat het schaken ook niks werd. Die pen vond ik later terug in een broekzak (onverklaarbaar) maar het schaken is niks meer geworden. Zoals Oene schreef: het gehuurde huis was een oude meuk, maar het had karakter en een zwembad in de tuin (foto 1 hierboven). Het zou prima toeven geweest zijn als ik niet steeds bijna van de trap viel die alleen maar ongelijke treden had. Verder is er op een nacht een hek tegen mij aan gevallen dat een wond veroorzaakte waarvan Wim zei: zou je dat niet even laten bezwaluwstaarten? Een held als ik wuift dat uiteraard weg, maar achteraf had Wim gelijk.
In de vijfde ronde speelde ik tegen een Gigantische Duitser die later een Belg bleek te zijn. Ik kreeg een mooie stelling die steeds mooier en mooier werd. Ik maakte het af met een leuke combinatie. Hè hè, eindelijk eens een goede partij gespeeld in Gent. Helaas: bij thuiskomst vind vriend F. toch weer een lekje. Waar dat zit mag u zelf uitzoeken.
Maar eind goed al goed: de wonden zijn genezen, de pen is terug, en bij thuiskomst had de opticien een nieuw glas klaar dat uiteindelijk door mijn inboedelverzekering betaald werd en van de opticien kreeg ik gratis een nieuwe zonnebril omdat ik een toch wel heel erg sneu verhaal had.
Egbert
In tegenstelling tot vorig jaar had ik dit jaar hoofdzakelijk tegenstanders met een lagere rating. Een mooie gelegenheid om wat gambietjes uit te proberen.
Om toch weer 5 punten te halen ‘moest’ ik in ronde 8 remise spelen om op 4 uit 8 te komen en in de laatste ronde een ‘zwakkere’ tegenstander te treffen. Na een mooi geplaatst remise aanbod na zet 7 kon ik met 4 uit 8 de laatste ronde wederom een gambietje spelen tegen De Vroe. Jammer dat hij op zet 15 een stuk dacht te moeten offeren, was niet nodig.
Een mooi punt, 5 uit 9.