| 01-02-2020 | Philidor 1847 | 2199 | – | HWP Haarlem | 2179 | 5 – 5 |
| 1 | Migchiel de Jong | 2343 | – | Bart Gijswijt | 2343 | ½ – ½ |
| 2 | Jonas Hilwerda | 2197 | – | Adam Feher | 2399 | 0 – 1 |
| 3 | Eddie Scholl | 2216 | – | Babak Tondivar | 2315 | 0 – 1 |
| 4 | Addy Lont | 2203 | – | Rob Mulder | 2047 | ½ – ½ |
| 5 | Jouke Algra | 2152 | – | Pieter de Jager | 2149 | ½ – ½ |
| 6 | Jan Hania | 2179 | – | Theo Gosman | 1996 | ½ – ½ |
| 7 | Bas van der Lijn | 2224 | – | Rene Duchêne | 2123 | ½ – ½ |
| 8 | Amir Nicolai | 2186 | – | Jan-Willem van Prooijen | 2186 | 1 – 0 |
| 9 | Jeroen Weggen | 2175 | – | Aran Kohler | 2170 | ½ – ½ |
| 10 | Jippe Kamstra | 2119 | – | Max Merbis | 2046 | 1 – 0 |
Het Witte Paard uit Haarlem was vooraf bestempeld als een van de lastigere tegenstanders, maar eigenlijk viel het wel mee zaterdag. Sterker nog, dit was een buitenkansje om twee punten te pakken. HWP had namelijk twee (toch beduidend zwakkere) invallers aan borden 4 en 6 opgesteld. Helaas voor ons vervulden zij hun plicht en haalden beiden een remise.
De wedstrijd tegen HWP was ook een weerzien met oud Philidorspeler Babak Tondivar. Van 1992 tot 2012 speelde hij 132 partijen voor het eerste team met een scoringspercentage van 58%. Dat is een indrukwekkende score, zeker als je beseft dat hij vooral aan de hogere borden zat… Ook vandaag won Babak, jammer genoeg voor ons zat hij aan de verkeerde kant van het bord en trakteerde hij Eddie op een nederlaag.
Toch zag het er lang wel goed uit. Amir stond al gauw erg prettig, Jonas kreeg dezelfde opening als in de bekerwedstrijd tegen LOS op het bord en leek ook nu sterke druk op de zwarte vesting te hebben. De rest van de partijen stonden soms wat minder, soms wat beter maar in ieder geval binnen de remisemarge.
Amir won inderdaad een stuk en daarmee ook de partij:
Ook Jippe won zijn partij aan bord 10. Het ging lang ongeveer gelijk op, maar de zwartspeler kwam in tijdnood en begon te forceren. Het gevolg was dat hij zijn stelling alleen maar verder verzwakte. Jippe maakte hier dankbaar gebruik van door allerlei dreigingen in de stelling te brengen:
Zoals gezegd verloor Eddie van Babak. Jan Hania en Bas speelden beiden remise. Addy leek in de tijdnoodfase toe te slaan, maar ging toen in de fout waarna het eindspel niet te winnen was ondanks kwaliteit meer. Zo stond het 3,5-2,5 met nog 4 partijen te gaan. Met een beetje geluk zou het 5,5-4,5 worden; Migchiel moest keepen, ik moest keepen, Jonas had een toreneindspel met pion minder, en de stelling van Jouke schatte ik aanvankelijk heel positief in maar later moest hij toch ook vooral verdedigen. Kortom, vier remises zou een optimaal resultaat zijn.
Bij Jonas ging het uiteindelijk toch mis (3,5-3,5). Jouke kwam zoals gezegd nog onder druk te staan, maar wist het eindspel van toren+paard+2 pionnen tegen toren+loper+2 pionnen uiteindelijk remise te houden.
Migchiel stond vanaf zet 38 één dan wel twee pionnen achter, maar had steeds voldoende tegenspel om remise af te dwingen:
Zelf stond ik ook lange tijd materiaal achter. In de opening offerde ik een pion, wat juist was, maar ik koos daarna niet het beste vervolg. Later won wit een tweede pion, maar ik raakte niet in paniek want de witte koning stond nergens veilig en ongelijke lopers betekent ongelijke aanvalskansen. En inderdaad beging wit al gauw na de tijdscontrole een foutje:
Zo werd het dus 5-5, hadden we eigenlijk moeten winnen maar konden we ook gewoon verliezen – een zwaarbevochten gelijkspel waar we tevreden mee moeten zijn. En om het degradatiespook af te schudden is elk punt mooi meegenomen. Als we nog één wedstrijd winnen zullen we wel ongeveer veilig zijn. Maar dat gebeurt waarschijnlijk niet in de volgende wedstrijd, want dan spelen we in Utrecht tegen de gedoodverfde kampioenskandidaat Paul Keres.
