Door Siem van Eijk
19 maart speelde het vierde een uitwedstrijd tegen en in Drachten. Deze ploeg had nog geen wedstrijd gewonnen. Op papier dus “een makkie”. Nou, dat was dus niet zo. Even leek het erop dat het een nederlaag zou worden. Gelukkig ging dat niet door. Dankzij een mooie overwinning van vader Torensma werd een gelijkspel mogelijk. Bij een stand van 3,5 tegen 4, wist ook Dylan toch nog een halfje te “pakken. Hierdoor wonnen we de wedstrijd.
Erik van der Lee en Leo van Maanen maakten binnen de kortste tijd remise. Van deze partijen heb ik niets mee gekregen. Alleen de eindstand. Pieter Hoekstra verhoogde zijn persoonlijke score. Dit keer geen tijdnood. Hij won een eindspel van paard en loper tegen toren en pion. Zijn tegenstander schijnt iets niet goed gedaan te hebben. Maar Pieter heeft ook weleens onverdiend verloren, dus…. Pieter Ploeger had zijn avond niet. Los daarvan is hij “even” uit vorm. Verloor al snel een pion. En toen deed hij een toren in de aanbieding. Nee, dan Siem. Die speelde werkelijk als een oude “natte” krant. Hij kwam door een “overzien” drie pionnen achter. Eigenlijk wou hij opgeven, maar zag dat zijn tegenstander nog een vierde pion kon nemen. Als dat gebeurde zat er eeuwig schaak in. Elke andere zet won. Zijn tegenstander zat in gedachten waarschijnlijk al op een roze wolk en nam de pion. Toch nog remise dus. Een “lucky” halfje. Henk van Wilgenburg speelde een mooie partij. Stond naar mijn mening wat beter, maar het was niet genoeg voor een overwinning.
Aan de laatste twee borden speelden twee invallers. Dat zouden de “broertjes” Torensma zijn. Maar Christian kreeg schoolverplichtingen. Er moest dus weer een invaller komen. Gelukkig was Pa Torensma beschikbaar. Hij speelde de mooiste partij van de avond. In een ingewikkelde partij, waarin de klok een woordje mee begon te spelen, moest er secuur worden gespeeld, één misse zet en het was over. Dat was hem wel toe vertrouwd. Hij won een stuk en daarmee de partij. Toen was zijn zoon “Dylan”nog bezig. Die stond verloren. Zijn tegenstander had op een gegeven moment nog 55 minuten. Dylan nog 17. Tegenstander begon te peinzen en tijd te “vreten”. Een tijdje later had hij nog 17 minuten en Dylan 2. Nog later Dylan weer 2 en zijn tegenstander 0,5. Op elke zet van zijn tegenstander “plofde” Dylan meteen de beste zet op het bord. Eigenlijk zonder nadenken. Toen bood zijn tegenstander maar remise aan. Dylan accepteerde. Had hij doorgespeeld, dan had hij denk ik ook nog gewonnen.
Wat een heerlijke schaakfamilie, die Torensma’s. Maar ja, zij hebben hun naam ook mee. Waren er maar meer van zulke familie’s, dan werd elk Philidor team kampioen.
We staan inmiddels gedeeld derde. Kampioen kunnen we niet meer worden, maar nog wel “gedeeld” tweede. Dat zal dan moeten gebeuren in de laatste wedstrijd op zaterdag 14 april, tegen Schaakwoude. En laat die ploeg nou net bovenaan staan. We zullen het zien.
| 1. J.A. Hogendorp | – E. van der Lee | ½-½ |
| 2. H. Dokter | – P. Hoekstra | 0-1 |
| 3. H. Mylanus | – L. van Maanen | ½-½ |
| 4. F. Tongenberg | – P. Ploeger | 1-0 |
| 5. A. van der Veen | – S.G. van Eijk | ½-½ |
| 6. J. Moraal | – H. van Wilgenburg | ½-½ |
| 7. A. Caviet | – J. Torensma | 0-1 |
| 8. J. van der Berg | – D. Torensma | ½-½ |
| 3½-4½ |