Door Eelke Heidinga
Er stond niets meer op het spel, deze laatst ronde. Philidor III en hun tegenstanders uit Hardenberg waren beiden al gedegradeerd. Het werd dus de strijd om de negende plaats die op het nippertje door Philidor III gewonnen werd. Uiteraard dankzij Oene, die de eer had in deze laatste ronde de allerlaatste zet van de hele competitie te doen.
21-04-18 |
Philidor 1847 3 |
1883 |
– |
Hardenberg 2 |
1776 |
4½-3½ |
1 |
Marcel Vermaat |
2192 |
– |
Freerk Rinder van der Meulen |
1925 |
0 – 1 |
2 |
Rein de Boer |
1991 |
– |
Edgar Spanjers |
1728 |
1 – 0 |
3 |
Eelke Heidinga |
1901 |
– |
Leo Klapwijk |
1746 |
1 – 0 |
4 |
Oene Schriemer |
2001 |
– |
Feline Waardenburg |
1689 |
1 – 0 |
5 |
Gerard Baars |
1827 |
– |
Lisanne Waardenburg |
1770 |
1 – 0 |
6 |
Rob van der Meer |
1841 |
– |
Marlinde Waardenburg |
1703 |
½ – ½ |
7 |
Egbert Wind |
1869 |
– |
Lars van Schooten |
1838 |
0 – 1 |
8 |
Christian Torensma |
1440 |
– |
Rutger Hesselink |
1809 |
0 – 1 |
De wedstrijd begon met een domper: Marcel speelde zijn slechtste partij van de laatste 20 jaar. Hij besloot niet te rokeren, maar bleef daarom de hele partij met een koning op de tocht zitten. Met een stukoffer wist wit die arme koning uiteindelijk in een matnet te lokken.
De stand werd gelijk getrokken door Rein, in wie duidelijk de beer los is na zijn overwinning op Migchiel. Daar zullen we nog veel van horen op het FK! Wederom liet hij zijn tegenstander kansloos.
Gerard mocht eindelijk een vol punt scoren. Al een paar keer zat hij er tegen aan, maar wilde het niet lukken. Na een voorzichtige opening kreeg Gerard de overhand hetgeen hij op soepele wijze in een punt omzette.
Tot grote vreugde van Philidor en dan vooral de teamleiders heeft onze club een sterke jeugdafdeling waarvan een aantal spelers binnenkort zullen doorbreken naar de senioren en daar een welkome aanvulling op de teams zullen zijn. In dit seizoen waren de jeugdspelers als invaller waardevol. Deze keer speelden Leandro Slagboom mee in Philidor 2 en Christian Torensma in Philidor 3. Christian gaf uitstekend partij, kwam goed te staan maar liet zich in het verre eindspel toch de kaas van het brood eten. Maar hij komt er wel!
Ikzelf gaf mijn seizoensscore nog een dragelijk aanzien met een overwinning. Een leuke partij die ik met een fraai dameoffer had kunnen beëindigen. Ik had het offer gezien, maar kon de uitwerking niet helemaal overzien en speelde toch wat anders. Erg jammer: zo vaak kun je niet een dameoffer uitvoeren.
Egbert had zijn dag niet. Kwam met zwart gunstig uit de opening, won een pion en leek op een mooi punt af te stevenen. Maar begon toen spoken te zien; de pion ging terug en hij boette een kwaliteit in die hem uiteindelijk de partij kostte. Jammer.
Rob zette een forse aanval op die niet doorsloeg maar wel een pion opleverde. Hij kon daar geen chocola van maken en liet de boel in remise verzanden. Hij heeft toegezegd in de zomer het eindspel te gaan bestuderen.
Daarmee was de stand 3½-3½ met dus nog één partij te gaan. Ja hoor: Oene! Oene perste er deze middag 98 zetten uit, tegen zeven uur was de partij afgelopen, toen de Afrikaanse bruiloft in de belendende zaal allang begonnen was en de tientallen clubgenoten die ademloos de ontknoping hadden gevolgd spontaan een vreugdedans deden op maat van de trommels. Hurree!
De partij was zoals gewoonlijk weer onnavolgbaar. Oene won met sterk spel na de opening een pion, maar wist dat niet uit te breiden. Integendeel: bij een al te optimistische actie kwam Oene een kwaliteit achter. Zwart aan het roer; ze had dat met 32. ….Dxc1 fraai kunnen bekronen. Ze zag het niet en gaf de kwaliteit weer terug. De volgende bok was door Oene: 40. … Pxe5! had hij duidelijk niet gezien. Een pion achter in een eindspel: tijd voor een remise aanbod. Een 4-4 was voor beide teams een waardige afsluiting geweest, maar Feline toonde karakter en speelde door. Ze stond ook beter. Wat zij niet wist was dat ze tegen een eindspelbeest speelde: al 50 jaar weet Oene alles van toegevoegde velden, Potva’s en Lucena’s. En stapje voor stapje verbeterde Oene zijn slechte stelling tot een uiteindelijk gewonnene. Zie hieronder hoe hij zoiets doet.
Uiteindelijk was er maar één speler die zijn doel bereikt heeft (zie verslag van wedstrijd 1, waarin voor iedereen het doel voor het seizoen is vastgelegd): Marcel. Toch denk ik dat ook hij niet tevreden is.
Volgend jaar doen we het beter. Geknakt maar ongebroken!
