Op bezoek in Groningen, het hele Jannes van der Wal Denksportcentrum vol schakers, feest der herkenning. Erwin Denissen (die we tegenwoordig elk weekeind wel tegenkomen) zorgde dat de onordelijke horde kletsende mensen veranderde in 6 schaakmatches.
Oene speelde tegen Johan Zwanepol. Vooraf werd geroepen: 1936! Oei: een sterke tegenstander. Achteraf bleek dat het Johan zijn geboortejaar was. De rating was iets lager. Oene won op zet 13 een stuk omdat de loper op b5 overbelast was. Vanaf dat moment heeft de krasse Groninger alleen maar heel erg lang nagedacht. Toen Oene er op zet 21 een tweede stuk bij cadeau kreeg gaf wit maar op.
Rein speelde tegen de hoogst gerate speler van Groningen. Hij gaf een gezonde pion weg maar wist die met een mooi trucje weer terug te winnen. De overgebleven stelling was potremise.
Harmen: “ik verloor van een sterkere tegenstander , die me geen kans bood.” Sportieve verliezer, die Harmen!
Auke mocht het opnemen tegen een oude bekende, Henk Bosveld. Auke had met wit de hele partij het initiatief en wist dat om te zetten in pionwinst. De stelling die overbleef was echter niet voldoende voor de winst. Vermoed wordt dat Auke de winst ergens heeft laten liggen. Marcel had ook iets laten liggen: zijn bril. Wij werden bij de Chinees gebeld door Erwin Denissen die de bril had gevonden en herkend. Wat een wedstrijdleider!
Bij Eelke gebeurde er iets bijzonders: na 2 zetten dacht hij 25 minuten na. Hij bleek een onbekende stelling op het bord te hebben.
Egbert kreeg een voordelige stelling, maar de partij was we zo scherp dat hij enkele malen de enige zet moest vinden. Dat lukte met vlag en wimpel.
Cas speelde aan bord 8 tegen de Groninger met de op een na hoogste rating, en speelde een uitstekende partij. Hij had de verdiende remise binnen handbereik maar door een onachtzaamheidje ging de partij toch nog verloren. Het grote voordeel voor Cas is dat hij in Philidor 2 speelt en dus omringd is door empatische, troostrijke teamgenoten. En dan wijzen wij ook op het werkelijk bijzonder fraaie jubileumboek dat vorige week van de persen is gerold. Zie pagina 259 van dat boek. Daar staat een alinea over oud-teamgenoten Sipke Ernst en Jan Werle, die ook van toepassing is op onze Cas. “Het feit dat ze konden rijpen in het warme bad van ervaren levensgenieters moet ongetwijfeld een positieve invloed op hun carrière hebben gehad.” Zo waar, en mooier kunnen we het niet zeggen!
Marcel Vermaat is een fervent wandelaar. Hij heeft vorige week nieuwe loopschoenen gekocht en meende deze te moeten inwijden met een tocht naar Sneek. Had hij maar pleisters meegenomen! Hij kwam thuis met tot op het bot opengelopen hakken. Gelukkig is er dan altijd weer dat warme bad, etc.
Hij won vandaag dus op zijn sloffen.
De partij van Marcel was de laatste, en toen de stand 4-3 in ons voordeel was gaven we aan hem door dat remise genoeg was. Het antwoord was een minzame glimlach. Remise? Nooit!
