K.S.C. PHILIDOR 1847

PHILIDOR II STOOMT DOOR

Het eerste resultaat viel aan bord 2. Harmen:
Ik speelde een alapin-siciliaans tegen Bram Kruisinga. We speelden de opening in een behoorlijk snel tempo, totdat we beiden in het middenspel maar eens begonnen na te denken. Ik kreeg een vrije d-pion, terwijl zijn positie verder vast zat. Toen ik op dat moment een koffie van hem kreeg, zei hij tegen mij dat hij vooral met een sneller tempo speelt, wat ook voor mij geldt. Vervolgens daarna (in het eindspel) vlogen de zetten over en neer: hij meende dat het simpelweg de d-pion blokkeren met zijn paard genoeg was, maar had niet door dat hij nog meer zwakke pionnen had: ik forceerde een paarden-ruil waarna ik rustig naar binnen walste met mijn koning. Hij zei nog zachtjes ‘shit’ , en 3 zetten later gaf hij op.

 

Het volgende punt kwam van Maarten:
Voor het eerst na vele jaren mocht ik spelen tegen iemand die ouder, ja zelfs behoorlijk veel ouder (83 contra 89) was dan ik. Het pure toeval wilde, dat zowel de twee oudsten, als de twee allerjongsten tegen elkaar speelden in deze match.

Ik hoop, dat ik, als ik zelf 5 jaar verderop ben nog even stevig de partij zal kunnen opzetten, en mee kan gaan met uitwedstrijden net als mijn opponent. In een interessante, gelijkwaardige stelling koos hij echter op de 23e zet voor een tactische wending, die een onmiddellijk verliezende blunder bleek te zijn. Een heel nieuwe ervaring voor mij om in een teamwedstrijd als een van de eersten klaar te zijn. Niet leuk, want urenlang andere partijen volgen is voor mij vermoeiender dan zelf rustig zitten spelen.

 

De 3-0 werd gescoord door Auke:
Het begin ging redelijk rustig al leek het een wat scherpere variant van zijn kant. Zet 16 van wit was wat minder. En na 22 b4 stond zwart echt beter na nog wat zetten die niet allemaal de beste waren won wit na 38 zetten. Na zet 22 van zwart heeft zwart steeds gewonnen gestaan. Dat speelde wel makkelijk. Wit had met 20 of 21 a3 meer tegenstand kunnen bieden.

 

Egbert had het volgende kernachtige commentaar: Eigenlijk best wel een goede partij van mijn kant. Ik had natuurlijk moeten winnen… Story of my life…

 

Cas vertelt het volgende:
De partij ging in de opening al niet goed. Ik had een dubbele a-pion en uiteindelijk verloor ik een centrumpion in het eindspel. Daarna liet ik in een toreneindspel de koning in het spel komen waardoor mijn tegenstander nog een pion oppakte en de stelling hopeloos werd voor wit.

 

Oene trof een oude bekende:
Mijn tegenstander Thale Hadderingh is een oude bekende uit mijn Unitas tijd in Groningen. In een rustige Caro-Kann kreeg ik een iets betere stelling, hetgeen met wit ook wel normaal is. Over g4 heb ik lang nagedacht. Gelukkig was ook de engine over deze zet zeer tevreden. Ook Tc3 vond ik best wel een goede zet. Daarentegen miste ik Pxe6 waar ik voorzichtig Pb3 speelde. Toch ben ik wel tevreden met mijn partij.

 

Hette geeft de volgende analyse:

Mijn tegenstander Yeb Blom  (1865) meende zich te herinneren dat we in het grijze verleden ooit eens tegen elkaar gespeeld hebben. Ik kan mij dat niet herinneren helaas. Omdat Yeb er als een rustige man uitzag, wilde ik met zwart een onschuldige (?) ruil variant proberen.

Maar na 1. d4-d6 2. c4-e5 schoof hij de stelling dicht met d5 en verder Ld3 en Pe2 plus korte rokade! Niet echt vertrouwd met deze opstelling gebruikte ik veel tijd om het juiste tegenspel te vinden. Zoveel tijd dat ik de bijna volledige speeltijd achter het bord heb moeten zitten ( 4,5 uur)

Uiteindelijk kreeg ik  teveel gaten in mijn stelling, die niet fatsoenlijk meer te dichten waren. Gezegd moet worden dat Yeb nog wel enkele plaagstoten goed keurig pareerde en in mijn tijdnood via de open a-lijn met zware stukken binnenviel. Wel een verdiende nederlaag. Hij zei na afloop nog dat hij eigenlijk aan bord 2 zou moeten spelen. (ik had stiekem gehoopt tegen Henk Seijen te spelen om revanche te kunnen nemen voor een nederlaag tegen hem zo’n 15 jaar geleden!).

 

Eelke was deze keer de hekkensluiter. Ook hij zat bijna de hele speeltijd achter het bord, zodat de partijverslagen dit keer  van de spelers zelf komen. Leuk! Eelke zette de partij degelijk maar wel erg tam op. Er waren diverse kansen om agressiever te spelen met een goede stelling tot  gevolg. De partij bleef gelijk opgaan tot in het eindspel. Daar liet wit wat steekjes vallen hetgeen leidde tot grote tevredenheid aan de zwarte zijde.

 

Laat een reactie achter